مدتهاست
تصمیم گرفته ام
هر گاه کسی را نخواستم
یا از او رنجیدم
یا دلم را شکست

به یادروزی باشم که ممکن است
هرگز در دنیا نباشد
ان روز را مرور میکنم
انقدر که نبودنش را باور کنم
بعد در ذهنم برایش غمگین میشوم
و
شاید یک عزاداریِ ذهنی

و بعد ارزو میکنم کاش
بود و از او میگذشتم

بعد به خودم میگویم
حالا او هست پس ببخش و فراموش کن

از بخششم
شاد میشوم
و از بودن او شادتر
به همین راحتی

این فرمول ارامش من است...

مدتهاست
تصمیم گرفته ام
هر گاه كسی را نخواستم
یا از او رنجیدم
یا دلم را شكست

به یادروزی باشم كه ممكن است
هرگز در دنیا نباشد
ان روز را مرور میكنم
انقدر كه نبودنش را باور كنم
بعد در ذهنم برایش غمگین میشوم
و
شاید یك عزاداریِ ذهنی

وبعد ارزو میكنم كاش
بود واز او میگذشتم

بعد به خودم میگویم
حالا او هست پس ببخش وفراموش كن

از بخششم
شاد میشوم
واز بودن او شادتر
به همین راحتی
این فرمول آرامش من است