دوست داشتنهای بامداد را بیشتر از همه دوست دارم.
نه خبری از دوسداشتنهای پرانرژی سر صبح هست و
نه دوست داشتنهای ناکام آخر شب.
خاص است و ناب؛درست مثل بامداد٬خاص...
آنجا که به عشقش و به خیالش بیداری هنوز و لبریز از تمنای بودنش؛
خودت و خیالش و خدا...
بقول رسول یونان:

مرا ببخش اگر دوستت دارم و کاری از دستم برنمی آید! .️.

.