میدانی شاید
اشتیاق من بود که تو را ترساند
من حتی در نامهربانی تو خود را مقصر می دانم....

و...
می دانی
شاید اشتیاق فراوان
من بود که
تو را ترساند،
من،
حتی در نامهربانی تو
خود را
مقصر می دانم...

خیلی وقت‌ها زنان فکر می‌کنند که نشانه وفاداری و حتی نشانه عشق این است که نامهربانی و خشونت را تحمل کنند و یا ببخشند و فراموش کنند.
در واقعیت اما، اگر ما عشق را بشناسیم می‌دانیم که پاسخ سالم به خشونت این است که خود را از خطر دور کنیم...

همش کسی که گذاشته رفته رو مقصر
ندونید شاید مجبور بوده به این رفتن
واقعا چقد هاتف اصفهانی درست میگه :
نبستم دل به مهر دیگران اما ز کوی تو
ز بس نامهربانی دیدم ای نامهربان رفتم.

‏شاید اشتیاق فراوان من بود که تو را ترساند، من در نامهربانی تو هم خود را مقصر می‌دانم.

خیلی وقت‌ها زنان فکر می‌کنند که نشانه وفاداری و حتی نشانه عشق این است که نامهربانی و خشونت را تحمل کنند و یا ببخشند و فراموش کنند.
در واقعیت اما، اگر ما عشق را بشناسیم می‌دانیم که پاسخ سالم به خشونت این است که خود را از خطر دور کنیم.


#بل_هوکس

مـن کیم؟؟
جویای عشقی
از دلِ نامهربانی ...


. .

✿ کپشن خاص ✿

متاسفانه باید گاهی قبول کنیم
قشنگترین عکس هایمان را
در جاهایی؛
با کسانی گرفته ایم که دیگر هیچ نقشی در زندگیمان ندارند؛
و حتی به ناگاه بابتِ تمامِ نامهری هایشان از انها دلسرد و گاهی هم متنفر هستیم.
که این افراد روزی عزیز ترین آدم هایِ زندگیمان بودند.
بهترین روزهایِ مان را ساخته اند
کنارشان خندیده ایم
گریه کرده ایم.
و در نهایت نامهربانی هایشان را باور نکرده ایم.
و چقدر سخت است که در مرور عکسهایمان؛
خاطره هایی که نه فراموش میشوند
و نه تکرار؛
دوباره یادآوری شوند.
عکسهایی که آدمهایش
امروز دیگر در کنارمان نیستند که با خنده و سرخوشیِ هرچه تمام تر
خوشحالیمان را به رخِ دنیا بکشیم.
.
#فرگل_مشتاقی
‌

‍ .........

ریشه های قالی را تا می کنیم..
تا سالم بماند
ولی ریشه ی زندگی یکدیگر را..
با تبر نامهربانی قطع می کنیم
و اسمش را می گذاریم برخورد منطقی!
دل می شکنیم
و اسمش می شود فهم و شعور
چشمی را اشکبار می کنیم
و اسمش را می گذاریم حق
غافل از اینکه اگر در تمام این موارد
فقط کمی صبوری کنیم
دیگر مجبور نیستیم عذرخواهی کنیم
ریشه ی زندگی انسانها را دریابیم
و چون ریشه های قالی محترم بشماریم
گاهی متفاوت باش
بخشش را ازخورشید بیاموز
محبت را بی محاسبه پخش کن

نبستم دل به مهر دیگران اما ز کوی تو

ز بس نامهربانی دیدم ای نامهربان رفتم

(هاتف اصفهانی)