ما دو پیراهن
بر یک بند بودیم دوشعر دریک کتاب بودیم دوعکس دریک قاب بودیم
دو رمانِ عاشقاقانه ازدست یک نویسنده بودیم
مادوخیال دو رویا دو حسرت دومحال دو آرزوی دست نیافتنی بر یک
قنوتِ 
بودیم
ما دو پرستو
دو مهاجر
دو همسر
دو لاله ی واژگون بر تن یک درخت بودیم
اما هرگز برای هم نبودیم ....


#امید_آذر

ما ضعیف نبودیم، دشمنِ ما کسی بود که دوستش داشتیم.

تا لحظه‌ی آخر برای بودن آدم‌ها تلاش می‌کنم، ولی یهو یجوری می‌رم که انگار هیچوقت باهم در ارتباط نبودیم.

ما قسمت هم نبودیم و این همیشه منو ناراحت میکنه

بسیاری از ما
هنوز در حال التیام از چیزهایی هستیم
که هرگز سزاوارش نبودیم…


. .

باشه؛قبول!
ما «مقصر» زخم هایی که خوردیم؛ نبودیم.



ولی یه سوال؛
مسئول ساختن زندگی با کیفیت تری هم نیستیم؟

حس زخم های همدیگه رو اگر می فهمیدیم انقدر بی رحم نبودیم :(

ما قوی نبودیم
شجاع هم نبودیم
ما فقط مجبور بودیم،
اجبار ادم‌هارو قوی و شجاع می‌کند...

اونقدرام که فکر میکردیم قوی نبودیم
ذوقِ دیدنِ اخرش سرپا نگهمون داشته بود :).

ما قوی نبودیم،
شجاع هم نبودیم،
ما فقط مجبور بودیم،
اجبار آدم‌ها را قوی و شجاع می‌کند!


. .