آدم و حوا

صداي راننده وانت بار كه داد ميزد «هندونه به شرط چاقو بخور و ببر، جيگرتو حال مياره هندونه» رو شنيديم.
گفتم: زن، جون هر كي دوست داري بي خيال شو. اصلا بزار برم واست دو تا هندونه قرمز بگيرم بخوري جيگرت حال بياد.

اما گوشش به اين حرفها بدهكار نبود.

سرم رو بين و دوتا دستام گرفتم و پيش خودم گفتم حيف كه مجبور بودم فقط با تو ازدواج كنم.

زن از تو يه دنده تر وجود نداره.

در حالي كه برگهاي دور كمرش رو مرتب ميكرد و دستاش رو توي هوا تكون ميداد گفت: همين كه هست

مي‌خواي بخواه ميخواي نخواه، اصلا اگه به حرفم گوش نكني مجبوري امشب رو تنها بخوابي!

گفتم: آخه زن تو كه منو بدبخت ميكني حداقل به بچه‌هامون رحم كن

اونا چه گناهي كردن كه تا آخر عمر بايد تاوان گناه تو رو پس بدن

اينو كه گفتم شروع كرد به جيغ و داد كردن

كه تو اصلا به من اهميت نميدي

تو براي من ارزش قائل نيستي

تو با من مهربون نيستي

و....

گفتم باشه اصلا هر چي تو بگي.

با هزار زحمت از يه درخت سيب بالا رفتم و يه دونه سيب چيدم و دادم بهش

و گفتم بگير حوا جونم اينم سيب

ديگه چي ميگي

اما چشم‌تون روز بد نبينه...

همينكه اولين گاز رو زديم

خدا با اردنگي مارو انداخت اينجا

تازه از اون بدتر اينكه وقتي به حوا ميگم ببين چه بلايي به سرم آوردي

با كمال پر رويي ميگه: ببين مردهاي مردم چه كارا كه واسه زنشون نميكنند

از ماشين پژو گرفته تا تور آنتاليا واسه زنشون فراهم ميكنند

من در حالي كه دهنم باز مونده بود داشتم به اين فكر ميكردم آخه جز ما دوتا كه زن و شوهري وجود نداشت كه حوا اين حرفهارو ميزد

خوب كه فكر كردم ديدم همه اين حرف ها ريشه ژنتيكي داره و توي دهان همه زن هاي عالم وجود داره.

روانشناسه دیشب گفت جوری زندگی کنید که انگار روز آخر عمرتونه

امروز به حرفش گوش کردم و دو پرس کوبیده وسه کیلو نون خامه ای و سه تا چایی با يك كيلو باقلوا خوردم
الان حالم یه جوریه كه انگار واقعا روز آخر عمرمه.
خير نبينه الهي?

ﺧﺪﺍﻳﺎ!!
ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﺑﺰﺭﮔﻴﺖ،
ﻫﻴﭽﻜﺲ، ﻫﻴﭽﻮﻗﺖ، ﻣﺮﻳﻀﻲ ﻣﺎﺩﺭﺷﻮ ﻧﺒﻴﻨﻪ.

ﺧﺪﺍﻳﺎ!!
ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﺑﺰﺭﮔﻴﺖ،
ﻫﻴﭽﻜﺲ، ﻫﻴﭽﻮﻗﺖ، ﻣﺮﻳﻀﻲ ﻣﺎﺩﺭﺷﻮ ﻧﺒﻴﻨﻪ.