اعتراف میکنم

از وقتی که رمز دوم عابر بانک بابام روفهمیدم
دیگه یه کارت شارژ نخریدم هیچ دارم پول تو جیبی هامم پس انداز میکنم

تَرَک خورده ام
مثلِ بیابانی زیر پونزِ نقشه
حالِ مرا از آینه ها بپرس
آنجا که جوانی ام را
از هیچ “جراحی” نخریدم
و شبیه خودم ماندم
این فصل هایِ “لعنتی”
از من دور می شوند
و به “تو” نزدیک
یک جایِ کار می لنگد!
سوت نزن…
هیچ پایِ لنگی به موقع
به پایان نمی رسد
“آزاده پیرای”

منم میتونستم آیفون بخرم ^_^
.
.
.
ولی چون سیبش گاز زده بود نخریدم
دهنی بود میفهمی؟
خیلی حساسم :)))

رفاقت رو از دست فروش بازار نخریدم
بلکه تو کوچه های خاکی محلمون یاد گرفتم
پس خوب می دونم برای کدوم رفیق زمین بخورم که از زمین خوردنم شاد نشه
بلکه دست خاکیم رو بگیره و منو از زمین بلند کنه …
به سلامتیه رفیقای با عشق و با مرام و معرفت

حیف نون از مغازه میاد بیرون غش غش میخنده میگن چی شده؟
میگه سر کارشون گذاشتم پول دادم هیچی نخریدم