مدتهاست راهم را جدا کرده ام
از ادمهای غریب و اشنا
سوار هیچ قطاری نخواهم شد
حتی اگر خسته باشم
حتی اگر کفشهایم را جا گذاشته باشم.
باز نخواهم گشت
حتی اگر چهره ام در اینه بزرگ شهر
کهنه تر و کهنه تر شده باشد.
حتی اگر نامم را فراموش کرده باشند.

خاطراتمان دارد از چشم‌ شیشه های
بخار گرفته ی اتاقم پایین می چکد
گفته بودی
برمیگردی و فردا پشت این پنجره هاست.
نیامدی و نمیدانم
حرفهایم را با کدام مسافر بگویم؟
که خودش هم با
چمدانی پر از غصه راهی دیار
بی نشان نباشد.

#مینو_پناهپور             

من را اینگونه بار آورده اند،
سر به زانوی اَمنی اگر گذاشتم
سر بر نخواهم داشت
مگر برای بوسیدن پیشانی‌ات...


#محمد_ندافیان

. .

محمود درویش یه جایی می گه:
أما بعد...
لن أحب أحداً بعدک،
أما قبل...
فأنا أساساً لم اعرف الحب إلا بک !
[در مورد بعد؛
بعد از تو هیچ کس را دوست نخواهم داشت
در مورد قبل؛
من اساساً عشق را
بدون تو نمی شناختم!]

مقابله ی آدم با آدم
همیشه فاجعه ست
من نخواهم ایستاد
روبه روی تو
جز برای بوسه دادن....

استاد #هوشنگ_ابتهاج

نظرتون؟

مناجاتی زیبا از خواجه عبدالله انصاری:

بارالها؛
از کوی تو بیرون نشود پای خیالم
نکند فرق به حالم
که برانی
چه بخوانی
چه به اوجم برسانی
چه به خاکم بکشانی
نه من آنم که برنجم
نه تو آنی که برانی...

نه من آنم که ز فیض نگهت چشم بپوشم
نه تو آنی که گدا را ننوازی به نگاهی
در اگر باز نگردد، نروم باز به جایی
پشت دیوار نشینم چو گدا بر سر راهی
کس به غیر از تو نخواهم
چه بخواهی چه نخواهی
باز کن در که جز این خانه مرا نیست پناهی...
آمین

#خدا

تو را آرزو نخواهم کرد هیچوقت!
تو را لحظه ای خواهم پذیرفت که خودت بیایی...
با دل خود ، نه با آرزوی من...

من هیچ‌وقت انسان کاملی نخواهم بود.
قسمت‌هایی از من در خانه‌ای که بزرگ شدم مُرد.

و تو هم روزی پیر می‌شوی
امّا من،
پیرتر از این نخواهم شد..
در لحظه‌ای از عمرم،
متوقف شدم.
منتظرم بیایی...


~شمس لنگرودی

«در مورد بعد...
بعد از تو هیچکس را
دوست نخواهم داشت
در مورد قبل...  من اساساً
عشق را بدونِ تو نمی‌شناختم...!»

#محمود_درویش

اونجا که هوشنگ ابتهاج میگه:

من نخواهم ایستاد رو به روی تو جز برای بوسیدنت...
دوست داشتن واقعی این شکلیه:)

.࿐