از یه سنی به بعد غم‌ها دیگه برای نرسیدن و نداشتن نیست. بلکه برای اینه که اون زمانی که واقعاً می‌خواسته‌ای، نرسیدی و نداشتی؛ و حالا که رسیده‌ای و داری، می‌بینی چه‌قدر غم‌انگیزه که دیگه هیچ مزه‌ای نمی‌ده.