دوستان من واقعا به یه نتیجه ی رسیدم:
این‌طوریه که شما هر چه پاچه‌پاره‌تر باشی، همه عالم و آدم بیشتر حواسشون هست که همه چیز بر وفق مرادت باشه و کسی ناراحتت نکنه.
اما اگه کمی روادار باشی و سعی کنی شرایط بقیه رو درک کنی و ناراحتیت رو کمتر بروز بدی، راحت‌تر نادیده گرفته می‌شی.
|پرنشاطم|

ما حواسمان نبود!
آدم هایی که با نشاط و قوی به نظر می رسند
و شکایتی نمی کنند، از همه ی ما،
خسته تر و بی پناه ترند!
آدم هایی که بی توقع و افراطی،
محبت می کنند و هوایِ دیگران را دارند،
بیشتر از بقیه، محتاجِ حمایت و محبت اند!
آدم هایی که در کمالِ انسانیت و عشق،
گوش شنوایِ دردهایِ دیگرانند، بیشتر از
همه، دردهایِ نا گفته دارند، و آدم هایی
که محکم اند و همه مان تصور می کنیم
"به هیچ کس نیازی ندارند"، از همه ی ما تنها ترند...
کاش دنیا کمی عادلانه بود!
-نرگس‌صرافیان‌طوفان

اونجا که مجتبی کاشانی میگه:

یک روز رسد غمی به اندازه‌ی کوه
یک روز رسد نشاط اندازه‌ی دشت
افسانه‌ی زندگی همین است عزیز
در سایه‌ی کوه باید از دشت گذشت!

‍‍ ‌‌گفتم: اصلا شوخی نمی‌کنم دوشیزه کاترین. آقای ادگار را دوست داری، چون خوش قیافه است و جوان و بانشاط و ثروتمند، و تو را دوست دارد. البته این آخری اهمیتی ندارد. لابد اگر دوستت نداشت باز هم تو دوستش داشتی. اگر آن چهار تا مزیت را نداشت، حتی اگر دوستت داشت، تو دوستش نداشتی.

#بلندی_های_بادگیر
#امیلی_برونته
. .

عصر یڪ معماست
درست مانند یڪ رویا
غروب در آن نهفته
و شب در ڪمین او

الهی ڪه در این عصر لبتون خندون
دلتون خالی از هر غم و غصه
و روز و روزگارتون شاد و پرنشاط باشه

ما حواسمان نبود !
آدم هایی که با نشاط و قوی به نظر می رسند و شکایتی نمی کنند ، از همه ی ما ، خسته تر و بی پناه ترند !
آدم هایی که بی توقع و افراطی ، محبت می کنند و هوایِ دیگران را دارند ، بیشتر از بقیه ، محتاجِ حمایت و محبت اند !
آدم هایی که در کمالِ انسانیت و عشق ، گوش شنوایِ دردهایِ دیگرانند ، بیشتر از همه ، دردهایِ نا گفته دارند ،
و آدم هایی که محکم اند و همه مان تصور می کنیم "به هیچ کس نیازی ندارند" ، از همه ی ما تنها ترند ...
کاش دنیا کمی عادلانه بود !
اینجا هرچه آبرودار تر و با گذشت تر باشی ، محروم تر و بی پناه تری ...
اینجا از همه چیز ، به اندازه ی وقاحت و خودخواهی ات ، سهم می گیری !

نرگس صرافیان طوفان‌

کاش جای این همه بیماری و این همه مسری و واگیر دار بودنشان
عشق مسری و واگیر دار بود
اگر تب میکردیم،تب عشق باشد!
اگر بهم دست میدادیم،دوستی و مهربانی انتقال پیدا میکرد
اگر هر روز همدیگر را میدیدم،از احوال عاشقیمان حرف میزدیم و شادی و محبت را درونمان زنده میکردیم
کاش هر کداممان ناقل عشق می شد و هر روز هزاران هزار نفر در جهان مبتلا به عشق داشتیم
کاش جای این همه علائم بد و وحشتناک،
شادی و نشاط در چشم هایمان موج میزد و اگر مبتلا به عشق میشدیم،
هر روز و هر روز خنده روی لبهایمان می نشست
کاش در دعاهایمان خدا را نه برای مصون ماندن از این بیماری و دفع بلا،
بلکه برای مبتلا شدن به عشق شکر می کردیم..

#محسن_صفری

ما حواسمان نبود !
آدم هایی که با نشاط و قوی به نظر می رسند و شکایتی نمی کنند ، از همه ی ما ، خسته تر و بی پناه ترند !
آدم هایی که بی توقع و افراطی ، محبت می کنند و هوایِ دیگران را دارند ، بیشتر از بقیه ، محتاجِ حمایت و محبت اند !
آدم هایی که در کمالِ انسانیت و عشق ، گوش شنوایِ دردهایِ دیگرانند ، بیشتر از همه ، دردهایِ نا گفته دارند ،
و آدم هایی که محکم اند و همه مان تصور می کنیم "به هیچ کس نیازی ندارند" ، از همه ی ما تنها ترند ...
کاش دنیا کمی عادلانه بود !
اینجا هرچه آبرودار تر و با گذشت تر باشی ، محروم تر و بی پناه تری ...
اینجا از همه چیز ، به اندازه ی وقاحت و خودخواهی ات ، سهم می گیری !

نرگس صرافیان طوفان‌

شده ام هیتلری که شاعر بود !
بس که اطراف من ، تناقض هست
چون عزادارِ مست ، می خندم !
بس که در حالِ من ، تعارض هست
خواستم تا کمی نفس بکشم ؛
در هوایی که سخت ، مسموم است
خواستم تا که شاد باشم در ؛
خانه ای که نشاط ، مذموم است
قول دادم که کوچ خواهم کرد
در قفس بودم و نمی دیدم !
تا به خود آمدم که ویرانم ؛
چاره ای چون نبود ؛ خندیدم ...
گاه همچون فرشته آرام و
گاه مانند یک دراکولا ...
دلقکی گشته ام برایِ خودم
دلقکی با کت و کلاه و عصا ...
باید از خاکِ خویش برخیزم
همچو ققنوس اوجِ ویرانی
قصه آغاز تازه می خواهد !
از دلِ مغز های زندانی ...
‌
نرگس صرافیان طوفان

کاش جای این همه بیماری و این همه مسری و واگیر دار بودنشان
عشق مسری و واگیر دار بود
اگر تب میکردیم،تب عشق باشد!
اگر بهم دست میدادیم،دوستی و مهربانی انتقال پیدا میکرد
اگر هر روز همدیگر را میدیدم،از احوال عاشقیمان حرف میزدیم و شادی و محبت را درونمان زنده میکردیم
کاش هر کداممان ناقل عشق می شد و هر روز هزاران هزار نفر در جهان مبتلا به عشق داشتیم
کاش جای این همه علائم بد و وحشتناک،
شادی و نشاط در چشم هایمان موج میزد و اگر مبتلا به عشق میشدیم،
هر روز و هر روز خنده روی لبهایمان می نشست
کاش در دعاهایمان خدا را نه برای مصون ماندن از این بیماری و دفع بلا،
بلکه برای مبتلا شدن به عشق شکر می کردیم..

#محسن_صفری