کاش همه ی زن ها مردی را داشتند که عاشقشان بود ...
مردی که حرف هایشان را می فهمید ...
ظرافتشان را به جان می خرید ...
و روزانه چند وعده ؛
از زیبایی و خاص بودنشان تعریف می کرد ...

و کاش مردها ؛
زنی را کنارشان داشتند که عاشقش بودند ...
که به آنها تکیه می کرد ... و قبولشان می داشت ...

آن وقت جهانمان پر می شد از زنانی که پیر نمی شدند ،
مردانی که سیگار نمی کشیدند ،
و کودکانی ؛
که انسان های سالمی می شدند ... !

#نرگس_صرافیان_طوفان

حکایتی ز دهانت به گوش جان من آمد
دگر نصیحت مردم حکایت است به گوشم

مگر تو روی بپوشی و فتنه بازنشانی
که من قرار ندارم که دیده از تو بپوشم🩶




آدینتون دلچسب

•
ای خدای من
من خود از خیر خود بی‌خبرم
و ناتوانم در مقابل ناملایمات روزگار
راه نشانم ده و آشفتگی درونم را آرام ساز..

♡

همان چوب دارچینی
که لحظه آخر
درون چای می اندازی
همان عکسی که در لپ تاپت
پنهان میکنی ولی دور نمیریزی
پیراهنی که دکمه اش را ندوخته ای اما
نمیتوانی از پوشیدنش منصرف بشوی
من تمام انها هستم
نخواستنی هایی که ناگهان
نمیتوانی از دوست داشتنشان صرف نظر کنی.


. .

یکی از چرند ترین چیزایی که شنیدم، این جمله «توضیح نشانه ضعفه»ست.

توضیح نشونه اهمیت دادنه، وقتی یکی برات مهمه بهش توضیح میدی، سعی می‌کنی ابهاماتشو رفع کنی.
به نظرم توضیح نشونه دوس داشتنه!

بنشان مرا به منظره‌ ی رویش
من سبز می‌شوم ..

جامعه برابر، نیاز به قهرمان زن هم دارد .

زنان آتش نشان بی شک قهرمانان ملی هستند.
زنانی غیور و پرتلاش که روزگاری فرصت حضور حداکثری در میدان را نمی یافتند،
با مدیریت و حمایت دکتر محمد باقر قالیباف این فرصت را یافتند تا حضوری پررنگ در میدان جهاد و خدمت داشته باشند.

#به_کارنامه‌_رای‌_میدهیم

بعضی بودنشان حال زمین خوب می کنه
از اون بعضیها باشیم...

.࿐

مدتهاست راهم را جدا کرده ام
از ادمهای غریب و اشنا
سوار هیچ قطاری نخواهم شد
حتی اگر خسته باشم
حتی اگر کفشهایم را جا گذاشته باشم.
باز نخواهم گشت
حتی اگر چهره ام در اینه بزرگ شهر
کهنه تر و کهنه تر شده باشد.
حتی اگر نامم را فراموش کرده باشند.

خاطراتمان دارد از چشم‌ شیشه های
بخار گرفته ی اتاقم پایین می چکد
گفته بودی
برمیگردی و فردا پشت این پنجره هاست.
نیامدی و نمیدانم
حرفهایم را با کدام مسافر بگویم؟
که خودش هم با
چمدانی پر از غصه راهی دیار
بی نشان نباشد.

#مینو_پناهپور             

به گمانم تمامِ آدم‌ها با غم‌هایی درگیرند که شاید هرگز بر زبانشان نیاورند و همان غم‌های ناگفته تبدیل به بغض‌های گاه‌و بیگاه، اشک‌های ممتد، خشم، انزوا و سکوت می‌شوند..