امروز فهمیدم که فهمیدن در این دنیا
تلخ ترین و بدترین حقیقت هستی است .‌
ای کاش ندانی !
امروز نباید دانا باشی که دانایی‌ات
تیشه‌ای بر رگ‌های نازک و کلفت گردنت می‌شود!
ای کاش نمیدانستم که میدانم!

.࿐

نمیدانستم چرا میخواهم بگریم، اما میدانستم اگر کسی با من حرف بزند یا دقیق نگاهم کند یک هفته‌ تمام خواهم گریست.

کاش اینجا بودی و من نمیدانستم شب چقدر غمگین است.

Stop thinking about Your problems for a second and start appreciating all the Blessings in your life that you take for granted!

واسه یه ثانیه به مشکلاتت فکر نکن، و از تمام نعمات زندگیت که قدر نمیدانستی، قدردانی کن !


. .

زخم ها حافظه دارند ، نمیدانستی...؟

#علی_محتشمی

او نمیدانست که وقتی حالم را میپرسید
درخت ها سبزتر میشدند..
شب زیباتر میشد .
و خدا به من نزدیک تر..


این پست و براش بفرست و حالشو بپرس اگه حتی یذره دوسشداری...

لیوانی چای ریخته بودم و منتظر بودم خنک شود. ناگهان نگاهم به مورچه ای افتاد که روی لبه ی لیوان دور میزد. نظرم را به خودش جلب کرد. دقایقی به آن خیره ماندم و نکته ی جالب اینجا بود که این مورچه ی زبان بسته ده ها بار دایره ی کوچک لبه ی لیوان را دور زد. هر از گاهی می ایستاد و دو طرفش را نگاه میکرد. یک طرفش چای جوشان و طرفی دیگر ارتفاع. از هردو میترسید به همین خاطر همان دایره را مدام دور میزد. او قابلیت های خود را نمیشناخت. نمیدانست ارتفاع برای او مفهومی ندارد به همین خاطر در جا میزد. مسیری طولانی و بی پایان را طی میکرد ولی همانجایی بود که بود.
یاد بیتی از شعری افتادم که میگفت " سالها ره میرویم و در مسیر ، همچنان در منزل اول اسیر"

ما انسان ها نیز اگر قابلیت های خود را میشناختیم و آنرا باور میکردیم هیچگاه دور خود نمیچرخیدیم. هیچگاه درجا نمیزدیم

کوهِ من
گریه نمیکرد و نمیدانستم
کوه ها اشک ندارند
فرو میریزند ...


#رویا_ابراهیمی

. .

کوهِ من
گریه نمیکرد و نمیدانستم
کوه ها اشک ندارند
فرو میریزند ...


. .

امروز صبح که نمیدانستم برای کدام کارهایم بیدار شوم، تا لنگ ظهر خوابیدم