این روزا دقیقا اونجایی از زندگی واستادم که فروغ فرخزاد میگه:

«در برابر بی مهری آدم ها هیچ نمیگویم؛
فقط سکوت و سکوت و سکوت. انگار که لال شده باشم،
شاید هم کور و کر.دیگر نه انرژی توضیح دادن دارم
و نه حتی حوصله اش را..»


. .