دلم براے دوست داشتنت می‌رود.
دست هایم براے نوشتنت.
چشمهایم براے دیدنت.
من می‌روم و تو می‌آیی.
تو به دلم.
تو به دستهایم.
تو به چشمهایم.
رفت و آمدمان را همیشه دوست داشتم.
تو به همه‌چیز می‌آیی!

دیگر
تمام خاطرهایمان را نوشته ام!
پایان بودنت در شعرهایم نزدیک است...
برگرد و بگذار نوشتنت را از سر بگیرم
یا ... هر چه بعد این پیش امد
پای خودت...

#دنیا_کاف

گاهی وقت ها نوشتنت نمی آید،

قدم زدن را هم دوست نداری،

چای هم برایت بی مزه شده،

از سیگار کشیدن می ترسی،

از حرف زدن با دیگران حالت به هم می خورد،

حتی اعصابت هم خورد نیست…

خسته نیستی…

دل زده نیستی،

اما تا دلت بخواهد غم داری!

شاید الکی…

بعضی وقت ها…

حالتان مثل همیشه ی من است!

گاهـے وقتها نوشتنت نمے آیـــב..

قــבـم زבن را هم دوست نــבارے…

از حرف زבن با בیگران حالت به هم میخورב..

خسته نیستے…

اما انگـــآر تا בلت بخواهــב غمـــ دارے…

بعضے وقتها

قـــבرے ارامش ذهنے و خیــال رآحــتـــــ آرزویتــ استـــ

صراط مستقیم چشمهایت

گاهی وقتها نوشتنت نمی اید

قدم زدن را هم دوست نداری

چای هم برایت بی مزه شده

از سیگار کشیدن میترسی

از حرف زدن با دیگران حالت بهم میخورد

حتی اعصابت هم خورد نیست

خسته نیستی

دل زده نیستی

اما تا دلت بخواهد غم داری

شاید الکی

بعضی وقتا حالتان مثل همیشه ی من است


"سید علی ضیا"

هر کجای دنیا که نشسته ای
فقط کافیست
با دست هایی که دریغشان می داری
زبان نوشتنت را تغییر دهی
و نامِ مرا در موتور جستجوگری وارد کنی
آنوقت میفهمی ...
چقدر نیستی و این نبودن
چقدر عاشقانه های مرا غمگین می کند
زیادی دیر کرده ای رفیق ...