آورده اند که نوشیروانِ عادل را، در شکارگاهی، صید کباب کردند و نمک نبود.
غلامی به روستا رفت تا نمک آرَد .
نوشیروان گفت :
نمک به قیمت بِستان ، تا رسمی نشود و ده خراب نگردد .
گفتند : از این قدر چه خلل آید ؟
گفت : بنیاد ظلم در جهان ، اندکی بوده است .هر که آمد برو مزیدی کرده تا بدین غایت رسیده...

"گلستان سعدی"