ما دو پیراهن
بر یک بند بودیم دوشعر دریک کتاب بودیم دوعکس دریک قاب بودیم
دو رمانِ عاشقاقانه ازدست یک نویسنده بودیم
مادوخیال دو رویا دو حسرت دومحال دو آرزوی دست نیافتنی بر یک
قنوتِ 
بودیم
ما دو پرستو
دو مهاجر
دو همسر
دو لاله ی واژگون بر تن یک درخت بودیم
اما هرگز برای هم نبودیم ....


#امید_آذر

زندگیتو کن و نگران نباش!
چون نویسنده خداست...!

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌
. .

یه جا دیدم نوشته شده بود “من محکوم به تحمل رنجی شدم که حقم نبود. ”
منم همینطور نویسنده گمنام، منم همینطور…

چقدر از این تعریف رابرت فارست، نویسنده آمریکایی، خوشم اومد و چقدر دقیق میگه؛

«نخستین انسانی که به جای پاسخ دادن به توهین، آن را نشنیده گرفت، نخستین پایه گذار فرهنگ و تمدن بشری بود.»

به‌قول ایپک انگون، نویسنده‌ی ترک :
"دلم نمی‌خواهد بیرون بروم
دلم نمی‌خواهد کتاب بخوانم
در خانه بی‌قرارم
حتی دلم نمی‌خواهد با کسی حرف بزنم
منتظرم، فقط منتظرم
و دردناک‌تر از همه این است
که نمی‌دانم منتظر چه چیزی هستم."

از وقتی برای تو می‌نویسم
نویسنده‌ی مورد علاقه‌ی خودم شده‌ام
و این خود شیفتگی نیست
تو شیفتگی‌ست!

#علی_سلطانی

زمانی که «محمود درویش» شاعر و نویسنده‌ (فلسطینی) عاشق «ریتا» (اسرائیلی) شد برای او نوشت:
«من بر خلاف قبیله و وطن و باورهامون، عاشقت شدم ولی می‌ترسم تو مرا ناامید کنی.»
اما بعدها فهمید «ریتا» جاسوس اسرائیل بود؛
برایش نوشت:
«حس می‌کنم وطنم دوباره اشغال شده، شاید برای تو چیز بی‌اهمیتی باشد، ولی آن قلب من بود.»

یجا متنی خوندم که نوشته بود :
اگر کسی قدرتو نمیدونه بذار نبودنت رو احساس کنه...

دلم میخواست به نویسنده متن بگم...
دنیا و آدماش اینقدر بی معرفت شدن که کافیه ثانیه ای نباشی
جای خالیت ساده تر از اون که فکر میکنی پر میشه....

قشنگ ترین تعریفم راجب نویسنده ها پاتریک نیتن داشته اونجا که می‌گه :
" نویسنده کسیه که افرادی که توی ذهنش زندگی می‌کنن رو مجبور می‌کنه هزینش رو بپردازن."

تنها کسی که حق داره نصیحتم کنه نویسنده‌ی این متنه میگه:

زندگی
چه با خلاف
چه بی‌خلاف
چه برخلاف
می‌گذرد