Yes, dear ,
I was more broken than those whom I consoled

بله عزیزم ،
من از آن‌هایی که تسلی‌شان میدادم پاره پوره‌ تر بودم

آخرین به‌روزرسانی سن‌های دهه هفتاد:

- متولد ۷۰: ۳۳ ساله
- متولد ۷۱: ۳۲ ساله
- متولد ۷۲: ۳۱ ساله
- متولد ۷۳: ۳۰ ساله
- متولد ۷۴: ۲۹ ساله
- متولد ۷۵: ۲۸ ساله
- متولد ۷۶: ۲۷ ساله
- متولد ۷۷: ۲۶ ساله
- متولد ۷۸: ۲۵ ساله
- متولد ۷۹: ۲۴ ساله

. .

یکی از دلایلی که قدردان وجود انسان‌های بدقلق و پر اشکال توو زندگیم هستم اینه که اونا دقیقا کسی رو بهم نشون دادن که هیچوقت دلم نمیخواد باشم.

تو را طوری دوست دارم که کاش تمامِ دوست
داشتن‌های دنیا همینطور بود؛
«بسیار، ادامه‌دار، عمیق، امن.»

اگر روزی از خاورمیانه پرسیدند بگو
خاکی بود که افغانش به ایران می‌گریخت
ایرانی‌اش به ترکیه
تُرکش به سرزمین سبزها و بورها...
که رفتن‌های ما هجرت نبود، گریز بود.
سفر نکردیم، کوچانده شدیم.
بگو از مرگ به آوارگی پناهنده شدیم.
از خفّت به بی‌وطنی!

‌
امید بخش‌ترین رمان‌هایی که باید خوند :

۱- مغازه جادویی
۲-کتابخانه نیمه شب
۳-بادام
۴- کیم جی یونگ
۵-دلایلی برای زنده ماندن .

. .

هر که باشیم، هر کجای دنیا زندگی کنیم، همگی جایی در اعماقمان نوعی حس کمبود داریم.
انگار چیزی اساسی گم کرده‌ایم و می‌ترسیم نتوانیم آن را پس بگیریم.
آن‌هایی هم که می‌دانند چه چیزی کم دارند، واقعا انگشت شمارند...

. الیف شافاک

و تن‌هایی که در تنهایی به وطن‌هایی فکر می‌کنند،
که مردمان شادتری دارند نه غم‌زده و نگران.

بیگانه‌ام با تمامِ آن‌هایی که روزی آرام جانم بودند.

من خیلی آدم "بیا از کل روزم با جزئیات واست بگم، حالا تو بگو چکارا کردی امروز"ی هستم، بله، من بنده‌ی این کانکشن‌های روانی به ظاهر ساده‌ام. 🫠🫠🫠