بآورتـــ بِشَود یآ نـﮧ

روزﮮ مـﮯ رسُد کـﮧ دِلَتــ برآﮮ هیچ کَس؛

بـﮧ اَندآزه ﮮ مَـטּ تَنگــ نَـפֿوآهَد شُد

برآی نِگآه کَردَنمـــ

כֿـَندیدنمـــ

اَذیتـــ کردَنمــــ

برآی تَمآم لَحظآتـﮯ کـﮧ دَر کـ ـنارَم دآشتی

روزﮮ خوآهد رسید کـﮧ

در حَسرَت تِکرآر دوبآره مَـטּ خوآهـﮯ بود

می دآنم روزﮮ کـﮧ نبآشَم "هیچکَس تکرآر مـטּ نخوآهد شُد

بآورتـــ بِشَود یآ نـﮧ



روزﮮ مـﮯ رسُد کـﮧ دِلَتــ برآﮮ هیچ کَس؛



بـﮧ اَندآزه ﮮ مَـטּ تَنگــ نَـפֿوآهَد شُد



برآی نِگآه کَردَنمـــ



כֿـَندیدنمـــ



اَذیتـــ کردَنمــــ



برآی تَمآم لَحظآتـﮯ کـﮧ دَر کـ ـنارَم دآشتی



روزﮮ خوآهد رسید کـﮧ



در حَسرَت تِکرآر دوبآره مَـטּ خوآهـﮯ بود



می دآنم روزﮮ کـﮧ نبآشَم "هیچکَس تکرآر مـטּ نخوآهد شُد





بیـخیـآل خیـآلـت میـشـومـ ...


و مـے سپـآرمت بہ دَسـت "او" !


امـآ چہ ڪنـمـ ڪہ "او" ،


فـقـط یـڪ ضَمـیر "سـوّم شـخص غـآیـب" نیسـت ...


"او" ڪســے اسـت ڪہ ...


تـمـآم هـسـتـے ایـטּ اوّل شـخـص مـُخـآطـب حـآضرَت رآ ...


بہ آتـش ڪشـیـده اسـت ... !

یه وَقتهآیـﮯ ﬤلَت مـﮯ בֿـوآهَـﬤ بِِشکَنـﮯ ... فَقَط بَرآﮮ یِک لَحظه نِگآهَش

صَبرَت رآ وُسعَت بِـﬤهـﮯ به اَنـﬤآزه اَیوبِ نَبـﮯ... شآیَـﬤ بِشَوﮮ فآتِحِ اِحسآسَش

کِنآر بُگذآرﮮ عآشِقآنه هآیَت رآ...بَرآﮮ בֿـریـﬤ حَتّی لَبـבֿـنـﬤهآﮮ نآشیآنه اَش

اَز تَمآمِ دُنیآ...شآنه اﮮ مـﮯ בֿـوآهَم بَرآی ﬤفنِ بُغض هآﮮ غَریبم

و ﬤلتَنگِ بآزُوآنـﮯ هَستَم که تَنگ مَرآ ﬤر بَرگیرَد

تا مُدَتـﮯهَرچَند کوتآه فَرآموش شَوَﬤ غَم هآﮮ عَمیقَم

حآل سَهمِ مَن اَز این رویاﮮ توבֿـآلـﮯ...ین روزهآ تَنهآ زُل مـﮯ زَنَم به چَشمآنَم...

قَـﬤم مـﮯ زَنَم پآبه پآی خوﬤم...خوﬤم را ﬤر آغوش مـﮯ کِشَم...

لالائـﮯ مـﮯ בֿـوآنَم بَرآﮮ مآﬤربُزُرگِ دَرونَم ...

وَلـﮯ ﬤلَم بَهآنه " یِکـﮯ نَبوﬤ قِصه اَم " رآ مـﮯ گیرَﬤ

نَهآیَت آرآم مـﮯ شَوَم...آرآم تَر از یِک مُرﬤه ......

شآیَد یکـ روز برسَد که مَنَمـ✿سَرَمـ را بالا بِگیرَمـ

و در چِشمـآنِ✿مخآطبــــِ♥خآصَّمـ♥ نِگآه کنَمـ

و ✿صادِقـــ♥ــانه بِگویَمـ

جآنَمـ♥ فدایَتــــ♥

✿اللّهُمـَ♥عجّل لوَلیِکـَـ♥الفَرَج✿