من می‌دونستم آدم‌ها دروغ‌گو هستند. من می‌دونستم آدم‌ها شریف نیستند. من می‌دونستم آدم‌ها فراموش کننده هستند. من می‌دونستم آدم‌ها چیزی که می‌گن نیستن. من می‌دونستم آدم‌ها می‌تونند در یک لحظه تمام حرف‌هایی که زدن رو فراموش کنند. من تمام معایب و باگ‌های آدم‌ها رو می‌دونستم و نمی‌خواستم تو یادآور این‌ها برای من باشی. کاش تو آدم نبودی. کاش تو هیچ‌وقت نبودی. کاش به تو فکر نکنم. کاش بیشتر اَز این من و خودت رو از خودت نااُمید نکنی. آه اَز جوانی. آه از جوان‌های بدون چراغ در سیاهی.

به آدم‌هایی که همه چیز رو راحت رها میکنن واقعا حسودی میکنم، چون من تا خودم رو بابت قضیه‌ای که ناراحتم کرده ذره ذره نابود نکنم بیخیال نمیشم.

متاسفانه اصلا نمیتونم آدم با سیاستی باشم، با یکی حال نکنم از تک تک اجزای صورتم مشخصه..

"One day I will forgive myself for the harm I did to myself, for the harm I allowed others to do to me, and I will hug myself so tightly that I will never leave my self ," says Emily Dickinson.

⌝امیلی دیکنسون میگه: یک روز خودم را خواهم بخشید از آسیبی که به خویش روا داشتم، از آسیبی که اجازه دادم دیگران بر من روا دارند و چنان محکم خویش را در آغوش خواهم کشید که هرگز ترک خود نکنم.

زندگی بهم یاد داد
راجع به هیچ مسئله‌ای
اظهار نظر قطعی نکنم، چون
همه چیز به مرور زمان عوض میشه،
آدم‌ها، نظراتشون، شخصیت‌هاشون
و برخوردهاشون.

من دوستت نداشتم؟ شبی نبود که از دوری‌ت گریه نکنم.

‏تقریباً هیچ شبی نیست که به این موضوع فکر نکنم که «چند شب و چند روز طول میکشه تا آدمیزاد باور کنه که هیچ آدمی اونقد ارزش نداره، که تو ذهنش کُلِ رویاها و آینده‌شو‌ با این یه‌نفر بسازه؟!»

I love a "I can talk to you about anything and not feel judged" type of vibe.

من عاشق انرژی این حرفم که "من می توانم در مورد هر چیزی باهات صحبت کنم و احساس قضاوت نکنم" را دوست دارم.

𝐄𝐯𝐞𝐫𝐲𝐭𝐡𝐢𝐧𝐠 𝐡𝐚𝐩𝐩𝐞𝐧𝐬 𝐟𝐨𝐫 𝐚 𝐫𝐞𝐚𝐬𝐨𝐧.𝐈 𝐦𝐚𝐲 𝐧𝐨𝐭 𝐮𝐧𝐝𝐞𝐫𝐬𝐭𝐚𝐧𝐝 𝐢𝐭 𝐧𝐨𝐰 𝐛𝐮𝐭 𝐈 𝐛𝐞𝐥𝐢𝐞𝐯𝐞 𝐭𝐡𝐚𝐭 𝐆𝐨𝐝 𝐢𝐬 𝐩𝐫𝐞𝐩𝐚𝐫𝐢𝐧𝐠 𝐦𝐞 𝐟𝐨𝐫 𝐬𝐨𝐦𝐞𝐭𝐡𝐢𝐧𝐠 𝐛𝐞𝐭𝐭𝐞𝐫

همه‌ چیز به یه دلیلی اتفاق میفته.الان شاید درک نکنم اما به این ایمان دارم که خدا داره منو برای چیز بهتری آماده می‌کنه ..

تقلا میکنم که فکر نکنم چون اگه فکر کنم گریه ام میگیره ولی گاهی وقت ها که دارم توی خیابون قدم میزنم و با خودم میگم که فکر نکن از فاصله این درخت تا اون درخت هم سنگین ترین قصه ها و غصه ها به ذهنم میاد و دلم میخواد باد منو هم مثل برگ های زرد و مرده با خودش ببره، چون حالا من از همشون زردتر و مرده ترم.