‌
آدم زود عادت میکنه،
به نداشتنا،به نرفتنا ، به نگفتنا،
به نبودنا ، به نبودنا ...



. .

دل تکونی از خونه تکونی واجب ترِ


دلتو بتکون...


از حرفا...


بغضا...


آدما...


دلتو بتکون از هرچی که تو این یک سال


یادش دلتو به درد آورد


از خاطره هایی که گریه هاش بیشتر از خنده هاش بود


از آدمایی که می گفتن برایِ تو خوشی نیستن.. خوب نیستن


اما بعد دیدی برایِ دیگرون بودن


از رفیقایِ نارفیق


از نفهمیدنِ اونایی که همیشه فهمیدیشون


دلتو بتکون از کوتاهی هایِ خودت


اگه یادت رفته به کسی بگی


ببین ! من دوست دارم


بهش بگو


اگه با یه ببخشید!من هم مقصر بودم ...یکی رو آروم می کنی


آرومش کن


اگه فکر می کنی کسی بوده که شونه هاتو واسه گریه هاش می خواسته

شونش باش


دلتو بتکون...یه نفسِ عمیق بکش


سلام بده به بهار


به اتفاقایِ خوب


به خودت قول بده تو سالِ جدید


بیشتر دوست داشته باشی


بیشتر باشی


بیشتر بخندی


بیشتر خودتو تو آینه نگاه کنی و لبخند بزنی و بگی :


عزیزم! تو فوق العاده ی !


بیا و قول بده تو این سالِ جدید


اگه کسیو دوست داشتی


رک و راست و پوست کنده


بدونِ غرور بهش بگی


و بدونی


دلِ خیلیا بخاطرِ همین نگفتنا تنهاس