We were men, we didn't want our family to see us cry!

مَرد بودیم، نزاشتیم گریه‌هامونو خانواده ببینن!

هوا خیلی گرم گرفته دیگه باهامون در حالی که ما شوخی نداریم ..

هممون باید تو زندگیمون یه دلخوشی داشته باشیم، یه دلخوشی برای ادامه دادن،
برای اینکه چشمامونو رو همه غم و غصه هامون ببندیم و به تنها دلخوشیمون فکر کنیم.
به بودنش
به وجودش
به تک تک چیزهایی که به اون مربوطه،
دلخوشی میتونه هر چیزی باشه،
یه شاخه گل ، یه شعر ، یه کتاب ، یه صدا ، یه آدم،
یه آدم....

روز جهانی بوسه رو به خودم و اکثر جوان های سرزمینم که آرزوهامون  رو گذاشتیم کنار و همچنین به کسایی که بوسیدیم و گذاشتیم کنار تبریک میگم

We live as we dream
alone...

ما مثل رویاهامون زندگی می کنیم؛
تنها...

‌‌‌‌‌‌.࿐

یک روز میشکنن غم هامون و میخندن روزهامون

.࿐

𝑰 𝒑𝒂𝒔𝒔𝒆𝒅 𝒎𝒚 𝒉𝒂𝒓𝒅𝒆𝒔𝒕 𝒎𝒐𝒎𝒆𝒏𝒕𝒔 𝒂𝒍𝒐𝒏𝒆 𝒘𝒉𝒊𝒍𝒆 𝒆𝒗𝒆𝒓𝒚𝒐𝒏𝒆 𝒃𝒆𝒍𝒊𝒆𝒗𝒆𝒅 𝑰 𝒘𝒂𝒔 𝒇𝒊𝒏𝒆

سخت ترین لحظه‌هامو تنهایی پشت سر گذاشتم در حالی که همه باور داشتن حالم خوبه :).

♡

یه
روز
میشکنن
غم
هامون،
میخندن
روزامون!

زمانی که «محمود درویش» شاعر و نویسنده‌ (فلسطینی) عاشق «ریتا» (اسرائیلی) شد برای او نوشت:
«من بر خلاف قبیله و وطن و باورهامون، عاشقت شدم ولی می‌ترسم تو مرا ناامید کنی.»
اما بعدها فهمید «ریتا» جاسوس اسرائیل بود؛
برایش نوشت:
«حس می‌کنم وطنم دوباره اشغال شده، شاید برای تو چیز بی‌اهمیتی باشد، ولی آن قلب من بود.»

خیلی ارتباط هامون اینجوری بود که هوشنگ ابتهاج میگه:
"آدم ها تا حد مردن از خود خسته ات می کنند،
ترکت نمی کنند،
اما مجبورت می کنند ترکشان کنی.
آن گاه تو می شوی بنده ی سر تا پا خطا کار."