از رها ڪردטּ نترس...
باور ڪטּ هيچ ڪس نمے تواند...،
چيزي ڪـہ مال توست را از تو بگيرد
و تماܢܢ دنیا...،
نمي توانند چيزي ڪـہ مال تو نيست را،
برايت حفظ ڪنند…!...
بیشتر
همـــہ چیــز سـادہ استـــــ
زنـدگــی...
عشــق...
دوستــــــ داشتــن...
عـادتـ ڪــردن...
رفتــن...
آمــدن...
امــا چیــزے ڪــہ ســــــادہ نیستـــ…،
بـاور ایـטּ سـادہ بـودטּ هـاستـــــــــــ...
در حسرت گذشتـہ ماندטּ ...
چیزے جز از دست دادטּ امروز نیست !
تو فقط یڪبار هجدہ سالـہ خواهے بود ،
یڪبار سے سالـہ ...
یڪبار چهل ساله...
و یڪبار هفتاد سالـہ ...
در هر سنے ڪـہ هستے ،
روزهایے بے نظیر را تجربـہ مے ڪنے ،
چرا ڪـہ مثل روزهاے دیگر،
فقط یڪبار تڪرار خواهد شد ...
هر روز از عمر تو زیباست ،
و لذتهاے خودش را دارد ...
بـہ شرط آنڪـہ زندگے ڪردטּ را بلد باشی...