جوراب لایق یک مردنیست...
برایت کفشهایی ازجنس طلاهدیه می دهم
که لایق مهربانی هایت باشد
تابپوشی ومردانه قدم برداری چون نان اوره خانه تو هستی
تویی که تکیه گاهی ستون هرخانه ای
باوجود توست که پا بر جاست
تاتونباشی پای هرزنی لنگ است
زندگی باوجودتوقشنگ است
تقدیم به پدران ومردان پاک سرزمینم

هرخانه ای
حال و هوای خاص
خودش را دارد

بعضی از خانه ها
همین که وارد میشوی
عجیب آرامت می کنند 
انگار که جادویت کرده باشند 

بعضی از خانه ها رسم شان است 
صبح های جمعه افتاب نزده
تاسرکوچه را آب وجارو میکنند

بعضی از خانه ها ...
هیچ وقت دلتنگی ندارند 

بعضی از خانه ها صبح های زود 
بوی چای تازه دم ونان برشته می دهند 
وظهر ها بوی پیاز داغ ونعنا
وغروب ها بوی هل و دارچین... 

بعضی خانه ها
انگار مامن نورند
بعضی از خانه ها
آبروی یک محله اند 

راستی چرا 
توی قیمت خانه ها
این چیزها حساب نمیشود ؟؟....

کبریای توبه را بشکن پشیمانی بس است
از جواهرخانه خالی نگهبانی بس است
ترس جای عشق جولان داد و شک جای یقین
آبروداری کن ای زاهد مسلمانی بس است
خلق دلسنگ‌اند و من آیینه با خود می‌برم
بشکنیدم دوستان دشنام پنهانی بس است
یوسف از تعبیر خواب مصریان دلسرد شد
هفتصد سال است می‌بارد! فراوانی بس است
نسل پشت نسل تنها امتحان پس می‌دهیم
دیگر انسانی نخواهد بود قربانی بس است
بر سر خوان تو تنها کفر نعمت می‌کنیم
سفره‌ات را جمع کن ای عشق مهمانی بس است !
فاضل نظری