من کیم؟
کسی میدونه؟
من همون دیوونه ایم که هیچوقت عوض نمیشه...
همونی که همه باهاش خوشحالن اما کسی باهاش نمیمونه...
همونی که اونقدر یه آهنگ گوش میده که از ترانه گرفته تا ریتم و خوانندش متنفر میشه..
. همونی که هقهق همه رو به جون دل گوش میده اما خودش بغضاش رو زیر بالش میترکونه...
همونی که همه فکر میکنن سخته ،
سنگه اما با هر تلنگری میشکنه همونی که مواظبه کسی ناراحت نشه اما همه ناراحتش میکنن...
همونی که تکیه گاه خوبیه اما براش تکیه گاهی نیست...
همونی که کلی حرف داره اما همیشه ساکته...
آره من همونم عادت ندارم درد دلم را به همه کس بگویم...!!!
پس خاکش میکنم زیر چهره ی خندانم تا همه فکر کنند...
نه دردی دارم و نه قلبی..
پیش از انکه درباره ی زندگی، گذشته وشخصیت من قضاوت کنی....
خودت راجای من بگذار، ازمسیری که من گذشتم عبور کن،
باغصه ها،تردیدها،ترسها،دردها،وخند هایم زندگی کن
... یادت باشد...
هرکسی سرگذشتی دارد هرگاه بجای من زندگی کردی انگاه میتوانی درباره ی من قضاوت کنی