گاهی از چشم هم می افتیم،

بی آنکه ایستاده باشیم روی لبه ها یا کسی هل مان داده باشد.

از چشم هم می افتیم و نه چتر همراهمان هست،

نه کسی آن پائین آغوش باز کرده ما را بگیرد.

از چشم هم می افتیم

و هرچه فکر می کنیم یادمان نمی آید قصد خودکشی داشته باشیم.