تویی که پا به پام تا ایستگاه مترو اومدی حقته باهام تو ماشینم لم بدی
تویی که توغصه هام همدرد بودی لیاقت این رو داری که وقت شادی کنارم باشی
تو که توی مسیر پیشرفت باهام همقدم بودی باید توی جشن های پیروزیمم باشی
من ی دیوار بلند کشیدم بین خودمو این آدما
اونی که این حصار وشکست خودش رو بهم رسوند تو بودی
اونایی که وقت غمم پیچیدن به بازی، حتی لیاقت برداشتن یدونه موزم ندارن
اصلا میدونی چیه؟
تو همونی هستی که شاعر میگه

«وقتی همه کور بودن تو کردی بهم توجه...»


.࿐

برای کفشی که همیشه پاهات رو میزنه، فرقی نمی‌کنه تو راهت رو درست رفته باشی یا اشتباه. هر مسیری رو باهاش همقدم بشی باز هم دست آخر به تاول‌های پات میرسی. آدما هم به کفش‌ها بی‌شباهت نیستن. کفشی که همیشه پات رو میزنه، و آدمی که همیشه آزارت میده، هیچ وقت نخواهد فهمید تو چه درد و رنجی رو تحمل کردی، تا باهاش همقدم باشی …



. .

وقتی آدم ها شما را ترک می کنند
مانعشان نشوید شما با کسانی که رهایتان می کنند آینده ای ندارید...
آینده ی شما آنهایی هستند که
در زندگیتان می مانند و در همه حال همراه و همقدم شما هستند.

✿ کپشن خاص ✿

امشب دوباره عابرِ دل، کوچه گرد شد
در شهرِ عشق، همقدمِ کوهِ درد شد

باغِ امید من که پر از حس سبز بود
در برگریز خاطره های تو ، زرد شد

قلبی که از سپاهِ غمت زخم خورده بود
در کارزارِ حادثه گرمِ نبرد شد

با من بگو که غیرِ محبت، چه کرده بود؟
این عاشقِ شکسته مسکین، که طرد شد

از آن دلِ گداخته، خاکستری به جاست
در شعله‌ های آتش عشقی که سرد شد

#زهرا_ازغدی

برای کفشی که
همیشه پایت را می زند
فرقی نمی کند
تو راهت را
درست رفته باشی یا اشتباه
هرمسیری را با او
همقدم شوی
باز هم
دست آخر
به تاول های پایت میرسی

آدم ها هم به کفش ها
بی شباهت نیستند
کفشی که همیشه پایت را می زند
آدمی که همیشه آزارت می دهد
هیچ وقت نخواهد فهمید
تو چه دردی را تحمل کردی
تا با او همقدم باشی

وقتـے ادمها شمارا ترک میکنند
مانعشان نشوید
شما باکسانـے که رهایتان میکنند
آینده ای ندارید...
آینده شما آنهایی هستند که
در زندگیتان میمانند و
در همه حال
همراه و همقدم شما هستند....

(رومن گاری)

چند وقتی است به این مورد ایمان آورده ام که آدم ها مثل نوشیدنی های مختلف هستند ....
بعضی هایشان مثل نوشابه اند ...اولین بار خوبند؛ بعد ترجیح میدهی از آن ها دور شوی و مهمانی
به مهمانی آن ها را مزه کنی.... توی جو همین مهمانی هاست که پی می بری این نوشیدنی نمی تواند
برایت خوب باشد و تنها معده ات را دچار مشکل میکند .فاصله ات با این آدم ها رفته رفته زیاد
میشود و در نهایت باید از زندگیت حذف شوند....
بعضی هایشان مثل شربتند این ها مدت زمان بیشتری نسبت به نوشابه در زندگیت می مانند .
خوب و خوب و خوب ...
زندگی میگذرد و یک وقت به خودت میآیی میبینی جز قندی که بالا رفته و دستانی که نوچ شده
هیچ چیزبرایت نگذاشته اند.....
اما بعضی هایشان مثل آبند .آب پاک و خالص ...انقدر صمیمی و ساده اند که دوست داری همش از
آن ها تاثیربگیری و نگران هیچ چیز زندگی نباشی .انقدر خوبند که وقتی با تو همقدم می شوند؛ حس
میکنی نیروهای مثبت دنیایی توی وجودت جمع شده اند ....
هیچ ناخالصی ندارند؛ خود خود خودشانند .....

"وقتی آدم ها شما را ترک می کنند مانعشان نشوید
شما با کسانی که رهایتان می کنند آینده ای ندارید
آینده شما آنهایی هستند که در زندگیتان می مانند
و در همه حال همراه و همقدم شما هستند ..."

رومن گاری "

راه که میروی ، عقب می مانم نه برای اینکه نخواهم با تو همقدم باشم ، میخواهم پا جای پایت بگذارم و مواظبت باشم ، میخواهم ردپایت را هیچ خیابانی در آغوش نکشد …
تو فقط برای منی !