‏یه جا چه قشنگ نوشته بود:
کاش آدمیزاد صاحب اختیار گذشته هاش بود..
که دردی اگه کشیده،
بشه که روزی به دلخواه فراموشش کنه.
یا کاش میشد مثل کلاسی که تعطیل شده و تو تکلیفت رو انجام دادی، کوله ات رو برداری و بگی آقا من غصه هام رو خوردم،
میتونم بقیه ام رو جمع کنم و برای همیشه برم؟

تو فقط خودت رو داری.
و‌‌خودت همیشه کافیه..


. .

The end of stories are always written by those who are left; Not those who are gone

اخر داستان‌ها را همیشه کسانی می‌نویسند که مانده‌اند؛ نه آن ها که رفته اند

تموم حرف رو آقای محمود درویش میزنه که میگه:
"آنان که در دشواری هایمان غائب بودند، پس بگذارید برای همیشه غائب بمانند..!"
‌

همه بهش میگفتن چرا انقد برات عزیزه
چی داره مگه؟
هر دفعه هم میگفت اگه قرار بود
همه بشناسنش که برام انقد خاص
نبودحرف قشنگی زد اما ..
یه سری آدما هستن که از بیرون
خیلی خشک به نظر میرسن اما
وقتی پیش کسی باشن که دوسش
دارن حتی خودتم گاهی باورت
نمیشه این همون آدمه همیشه نباید
برای همه بود گاهی اوقات
بایدمهربونیت عشقت خنده ات
گریه‌ات فقط برای یه نفر باشه ... :».



. .

تو زیبایی، و زیبایی‌ات چون اثرهای هنری‌ست؛
«ماندگار، ادامه‌دار، تاثیرگذار، همیشگی.»

"The end of stories are always written by those who stayed, not those who left...!

"آخر داستان‌ها را همیشه کسانی می‌نویسند که مانده‌اند؛ نه آن ها که رفته اند

همیشه گره ای رو که می‌شد
با یه بغل باز کرد،
با یه بی تفاوتی کور کردی....

یک روزی بالاخره تو یک نفرو پیدا میکنی که هیچوقت قلب تورو نمیشکنه و تا همیشه پیش تو میمونه .🫀

♡

زندگی توی ایران اینجوریه که
تا همیشه حسرت کنسرت خواننده
مورد علاقت توی وجودت میمونه🤍