♥↑پنجره ات را باز کن:
جیره ى شهریورت دارد به اتمام مى رسَد،
هوا دلش هواىِ عاشقى کردن مى خواهد،
هوا دلش قدم زدن روى برگ ها را مى خواهد،
از قدم زدن کنار ساحل خسته شده است،،
بگذار باد پاییزى بر طره ى موهایت بوزد،
اجازه ده که بارانِ پاییز وجودت را خیس کند،
نترس، چتر لازم نیست: اعتماد کن،
خودت را به باران بسپار ،
دستانت را باز کن،
سرت را رو به آسمان نگاه دار،
بگذار قطرات باران خیسىِ چشمانت را بشوید،
نفس بکش،در میان پاییز نفس بکش،
بس است گرما،بس است بى بارانى و بى بادى،
که گفته است پاییز غم گین است؟
وقتى که صداى برگ هایش ،در زیر پاى توست؟
وقتى که وزش بادش لاى موهاى توست؟
وقتى که تلفیق رنگ هایش،به هارمونىِ گونه هایت نزدیک
است…
پاییز خوب است،،
پاییز عاشق است،،
عاشقى کن، پنجره ات را به رویش باز کن،
هوا هم هوایى شده است، دلش عاشقى مى خواهد.↓♥

یک نگاه ساده ، بیش از این هوایى نیستم
در خودم غرقم ، به فکر آشنایی نیستم

با تو اَم تا با منی پس با منی تا با تو اَم
مثل تو در قید و بند ِ باوفایی نیستم

دوستت دارم ... ولی بسیار از آن بیشتر
« عاشقت هستم » ؟... نه تا این حد فدایی نیستم

تا که یادم بوده اهل خواهش چشم تو ام
حال ، با این وصف، پیدا کن کجایی نیستم !

شعر ِ نازل دارم از سوی تو ، تکفیرم نکن
تا ابد پیغمبرم ، فکر خدایی نیستم

با تو آری ، با تو نه ، با تو چنان ، با تو چنین
هیچ ، در گیر و کش چون و چرایی نیستم

گرچه عمری آرزو کردم رها باشم ، ولی
چون رهایی ربط دارد با جدایی ... نیستم

{ مهدی فرجی }