آدم رو وقتی خانواده خودش از بچگی جدی نگیرن، یه دنیا هم تأییدت کنن و بلند شن برات هورا بکشن بازم حس می‌کنی گوه خاصی نخوردی و هیچی نیستی.

کاش هرگز تورا نمی دیدم
این جهان بی بهانه هم غم داشت
زندگی بی تو هم مرا می کشت
این جهنم فقط تورا کم داشت... :)
#اهورا_فروزان

وسط یک شهر یه چاهی بوده؛
هی ملت می‌افتادن توش،‌ زخم و زیلی می‌شدن.
میان تو شهرداری یک جلسه برگزار می‌کنن که واسه این مشکل یک راه حلی پیدا کنن. یکی از مهندسا پا میشه میگه: یافتم! ما یک آمبولانس می‌گذاریم بغل این چاه، ‌هرکی افتاد توش رو سریع ببره بیمارستان. ملت همه هورا می‌کشن..آفرین! ایول! دمت گرم!
یک مهندس دیگه پا میشه میگه: الحق که همتون نفهمید! آخه اینم شد راه حل؟! ملت میگن، خوب تو میگی چی‌کار کنیم؟ یارو میگه: بابا تا اون آمبولانس طرف رو برسونه بیمارستان، که بدبخت جون داده. ما باید یک بیمارستان کنار این چاه بسازیم، که همه بهش سریع دسترسی داشته باشن!
ملت دیگه خیلی حال می‌کنن، کف می‌زنن سوت می‌کشن، که ایول بابا تو چه مخی داری!
یهو یه مهندس دیگه پا میشه میگه: آخه این شد راه حل؟!
این همه خرج کنیم یک بیمارستان بسازیم کنار چاه که چی بشه؟ مردم تعجب می‌کنن،‌ میگن: خوب تو میگی چیکار کنیم؟ یارو میگه: بابا این که واضحه، ما این چاهو پر می‌کنیم، میریم نزدیک یک بیمارستان یک چاه می‌زنیم!

و چقدر این داستان برای ما آشناست!

✿ کپشن خاص ✿

- غمگین‌ ترین زنِ همه‌ قصه‌ ها منم
وقتی که آرزویِ تمامِ تنم تویی..
مردی که زخم می زند و می‌ رود
ولی هر شب تویی
دوباره تویی
بازهم تویی..

#اهورا_فروزان

به کسی نگو مخاطب شعرهای غمگین من تویی!
شرم دارم زنی بفهمد
مرا در آغوش گرفته ای و...
عاشقم نشدی!
#اهورا_فروزان

زمستان های بی برف
بی رحم ترند
مثل زنانِ بی عشق
مثل من که نامت را هم فراموش
کرده ‌ام
اما هنوز دوستت دارم...!!

#اهورا_فروزان

✿ کپشن خاص ✿

راه امشب می‌برد سویت مرا
می‌کشد در بند گیسویت مرا

گاه لیلا، گاه مجنون می‌کند
گرگ و میش چشم آهویت مرا

من تو را بر شانه‌ هایم می‌کشم
یا تو می‌خوانی به گیسویت مرا

زخم‌ها زد راه بر جانم ولی
زخمِ عشق آورده تا کویت مرا

خوب شد دردم دوا شد، خوب شد
دل به عشقت مبتلا شد خوب شد...

#اهورا_ایمان

‌.
چشم هایت خلاصه‌یِ دنیاست..️

#اهورا_فروزان

♡

ایرانیان
شب سرد را به آتش می کشند...
به امید روزهای گرم و نیک...

بهارتان همچون آتش اهورایی،گرم و فروزان

"دقت شود "


آنچه در میدان عبادت روی آن حساب می کنند ، و عبودیتِ آن را عبودیت به شمار می آورند ، دل است .
عبادت دل ، اصلِ عبادت ، و اصلِ عبادت ، عبادت ِ دل است ، و عبادتهای دیگر ، یعنی عبادتهای اعضاء و جوارح ، و مشاعر و قوای روحی ، وقتی عبادت به حساب می آید که از « عبادتِ دل » نشأت بگیرد ، و متفرّع بر آن و به تعبیری جلوه ها و ظهورات آن باشد .

خالق دل که نظر بر دل دارد ،
و می داند چگونه دل را تطهیر، و چگونه آن را متأدّب به آدابِ لازم بکند ، تکالیف و وظایفی قرار داده است که با التزام انسان به آنها ، دل آن چنان که باید ، پاک گشته و آدابِ لازم را کسب می کند ، و صلاحیّت آن را می یابد که به جوار حضرت معبود راه یافته و شاهد وجه کریم او باشد ،
و مبتهج به لذت شهود ...
تکالیفی که نفس و بدن را به سختیها می اندازد ، و به طورکلی ریاضتها و سختیهایی که در تکالیف عبودی در مراتب مختلف وجود دارد ، همه برای تطهیر دل و تأدیب آن است ....

"عارف ِ واصل حضرت آیت الله شجاعی زنجانی (ره)"