"هُناک مَجموعَتان مِن الّناس، هم إما نِعمَة أو دَرس"

آدم‌ها دو گروهند؛ یا نعمتند یا عبرت...

خدا کند همیشه با آدم‌های نعمت مواجه شوی عزیز من.


. .

#نزار‌قبانی یه‌زنی رو ترسیم می‌کنه به‌نام «لم تخلق للنسیان»، زنی‌که برای فراموش‌ شدن خلق نشده. می‌گه: یه‌جور زنی هست، که اگه آزارش دادی و رهاش کردی، دیگه شبیهش رو پیدا نمی‌کنی. اون‌وقت تا آخر عمرت تیکه‌تیکه از وجودش رو تو زن‌های دیگه می‌جوری، ولی نمی‌تونی جاش رو پر کنی...


. .

•
« هذا قلبی من هٌنا مرّ القساة... »

این قلب من است سنگدلان از اینجا گذشتند 🤍
「♡」

دامن مکش به‌ناز، که هجران کشیده‌ام
نازم بکش که ناز رقیبان کشیده‌ام

از سیلِ اشکِ شوق، دو چشمم معاف دار
کز این دو چشمه، آب فراوان کشیده‌ام

#شهریار

در زبان کوردی
به نفس؛ هناسه گفته میشه...

و وای از وقتی که به کسی
بگیم هَناسمی؛ یا هَناسه کَم..

﮼نازنینا‌ما‌به‌ناز‌تو‌جوانی‌داده‌ایم

﮼دیگر‌اکنون‌با‌جوانان‌ناز‌کن‌با‌ما‌چرا

شهریار

Sometimes a bad man shows all men bad

‏‌‏﮼گاهی‌یه‌نامرد‌باعث‌میشه‌مردای‌دیگه‌باورنشن!:)
▵⚉⁻ᴱⁿᵈᵖᵃʳᵗ

گاهی گمان نمیکنی ولی میشود
گاهی نمی شود که نمیشود!

گاهی‌هزار دوره دعا بی‌اجابت است
گاهی نگفته قرعه به‌نام تو میشود

Whenever i climb i am followed by a dog called ' Ego '

هر جا برمی‌روم،
سگی به‌نامِ «نفس» درپی‌ام می‌آید.

"نیچه"

به زبان کردی:
پیاو هه‌ر به‌منداڵی ده‌مێنێته‌وه‌ تا ئه‌وكاته‌ی دایكی ده‌مرێت
ئه‌گه‌ر دایكی مرد له‌ناكاو پیر ده‌بێت
ترجمه:
مرد همیشه یک کودک میمونه تا وقتی که مادرش فوت میکنه
اگه مادرش بمیره ناخداگاه پیر خواهد شد