هیچوقت نمیتونی مجبورشون کنی که عاشقت باشن، ولی میتونی یه روز به یادشون بیاری که چیو از دست دادن..!
‌‌‌‌‌• |.|

تا لحظه‌ی آخر برای بودن آدم‌ها تلاش می‌کنم، ولی یهو یجوری می‌رم که انگار هیچوقت باهم در ارتباط نبودیم.

اینایی که می‌گن "آدم‌ها هیچوقت تغییر نمی‌کنن" یه مشکل بزرگ دارن. اون هم اینه که دنبال تغییردادن بقیه‌ن. شما روی خودت کار کن، بعد می‌بینی که هم تو و هم آدم‌ها تغییر می‌کنین. خوب هم تغییر می‌کنین.

من از اون آدم‌هام که زیاد تحمل میکنم، خودم رو با همه چیز وفق میدم، اما وقتی به نقطه پایان برسم، رفتنم انقدر قاطعانه‌ است که انگار هیچوقت نبودم.

بعضی از خستگی‌ها هیچوقت از تن آدم بیرون نمیره‌ فقط از روزی به روز بعدی منتقل میشه.

هیچکس هیچوقت نمیتونه از ته قلب ببخشه
همیشه از پشت پرده مغزش باهاش کلنجار میره.

من هیچوقت برای در یاد کسی بودن خودم رو یادآوری نمیکنم، فراموشم کن اگه نیازه برای فراموش نشدن تقلا کنم.

تو هیچوقت آدم ها رو تصادفی ملاقات نمیکنی، همیشه یه دلیلی وجود داره، یا یه برکته یا یه درس!

سن ۱۸ تا ۲۵ سالگیه آسون نیست!
اشتباه میکنید،سقوط میکنید،
شکست میخورید،متوجه مسائل میشید،
دوستای واقعی رو میشناسید و
خیلی از دوستاتونو رو از دست میدید،
با واقعیت رو به رو میشید،
قلبتون بارها میشکنه،
خودتون رو از دست میدید
و قوی‌تر میشید و این بهترین
سال‌های زندگی شما هم هست؛
درست مثل الماسی که تراش داده میشه
ولی یادت باشه
الماس هیچوقت نمیشکنه


. .

زمان خوب هیچوقت فرا نمیرسه، زمان خوب همین لحظه ایه که تو کاری نمیکنی و فکر میکنی باید وقتش برسه تا بتونی حرکت کنی، در صورتی که زمان مناسب همین لحظه است!!
اگر منتظر زمان مناسب هستی بدون خودت تموم میشی ولی اون نمیرسه!