گاهی زندگی ما رو در مخصمه هایی قرار میده و وادارمون میکنه تلاش کنیم تا به حدی قوی بشیم که از اون بحران خارج بشیم و عبور کنیم؛
اما بعدش میبینیم که همین تلاش هایی که کردیم ادامه راه زندگی ما رو روشن تر کرده...

جا نخواهم زد!
دردهایم را در آغوش خواهم کشید و مصمم تر از همیشه، ادامه خواهم داد.
این خاصیتِ من است؛
که مشکلاتم را شبیه به انگیزه می‌بینم،
شبیه به داغِ سوزانی، که وادارم می‌کند سریع تر از همیشه گام بردارم.
من به لطفِ دردهایم، هر روز قوی‌تر می‌شوم،
نه جا می‌زنم،
نه کم می‌آورم،
می‌ایستم و ادامه می‌دهم
دوام می‌آورم و موفق می‌شوم .

. .

‌
دستِ من گیر که دست از دو جهان وادارم ...



#سعدی
. .

بخشش تو کاره من نیست ...
ولی یه احساسیه خاص ...
وادارم کرد ؛ بارها و بارها
ببخشمت ؛ احساسی مثله
عـــ‌ـــ‌ـــ‌ـــ‌ـــ‌ـــ‌ـــ‌ــــ‌ـــشـــق

بودنت را دوست دارم...
وقتی پنجه در کمرم
حلقه میکنی و به آغوشت
سفت مرا میفشاری و
وادارم میکنی به هیچ
کس فکر نکنم جز تو...!

.

بودنت را دوست دارم
وقتی پنجه در کمرم حلقه مے کنی
و بـه آغوشت سفت مرا مے فشارے
و وادارم مے کنے کـه بـه هیچکس فکر نکنم … جـــــــز تــــــو … !

با دلت حسرت هم صحبتی ام هست ولی

سنگ را با چه زبانی به سخن وادارم؟

بودنت را دوست دارم
وقتی مرا در بر میگیری 
و به آغوشت سفت مرا می فشاری
وادارم میکنی که به هیچ کس فکر نکنم
جز تو!!

با دلت حسرت هم صحبتي ام هست ولي

سنگ را با چه زباني به سخن وادارم؟

ﺑﻮﺩﻧﺖ ﺭﺍ
دوســــــــﺖ ﺩﺍﺭﻡ��
ﻭﺍﺩﺍﺭﻡ ﻣــــﯽ ﮐﻨﯽ ﮐﻪ ...
.. ﺑﻪ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﻓﮑﺮ ﻧـــــــــﮑﻨﻢ

....ﺟﺰ ﺗــــــ��ـــــــﻮ !....