مث پالت رنگ میمونی
رنگُ وارنگی اونم با منی که باهات یه رنگم :)

Ziba

میونِ رنگ و وارنگیِ چراغایِ این شهر،لابه لایِ دود این ماشینا،تو پایین ترین یا بالاترین نقطه ی شهر،من میگردم و بالاخره یه روزی پیدات میکنم و میبرمت به بن بستِ خودم

. .

بعضی ها شبیه انجیر رسیده می مانند که یکهو از آسمان می افتند دردامن رنگ و وارنگ زندگی ات....
آنقدر بی هوا که نمیدانی چه شد...چگونه شد...اصلا خودت را میزنی به بی خیالی واز بودنش لذت میبری....
بعضی ها شبیه عطربهارنارنجی هستند درکوچه پس کوچه های پیچ درپیچ دلت...نفس میکشی آنقدر عمیق که عطر
بودنشان را تاآخرین لحظه ی عمرت در ریه هایت ذخیره کنی..
بعضی ها شبیه ماهی قرمز کوچکی هستندکه افتاده انددر تنگ بلورین روزگارت,جانت راباجان ودل درهوایشان تازه میکنی...
بعضی ها,اصلا چرا ازدر ودیوار مثال بزنیم؟؟
بعضی ها آرامش مطلق اند..لبخندشان,تلالو برق چشمانشان,صدای آرامشان...اصل کارتپش قلبشان...
انگار که یک دنیا آرامش را به رگ وریشه ات تزریق می کند...وآنقدر عزیزندکه,
خدابهشت رایک جاگذاشته زیرپایشان.....
بعضی هابودنشان,همین ساده بودنشان..همین نفس کشیدنشان؛یک عالمه لبخندمینشاند گوشه لبمان...
اصلا خداجان؛
درخلقت بعضی ها سنگ تمام گذاشته ای....سایه شان کم نشود ازروزگارمان.....................
"آمــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــیــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــن"

دلم گرفت از این روزا ، از این روزای بی نشون از این همه در به دری ، از گردش چرخ زمون دلم گرفت از آدما ، از آدمای مهربون از این مترسك های پست ، از هم دلای هم زبون تو هم كه بی صدا شدی ، آهای خدای آسمون آهای خدای عاشقا، تویی فقط دلخوشیمون آره دلم خیلی پره ، از غم های رنگاوارنگ از جمله دوستت دارم ، دروغ های خیلی قشنگ

بسم الله*

گاهی مسیر یک و نیم کیلومتریِ مترو تا سر خیابان را

پای پیاده می آیم

نگاهی به دور و برم می اندازم

یک وقت هایی می شود که

خودم را

تنها

- چادریِ- کلِ خیابان می بینم!

لبخند می زنم ... رو به آسمان می کنم و می گویم:

خدایا !

ممنونم که بهم اجازه دادی،بین همه ی این آدمای رنگ وارنگ یه دونه باشم...

شک ندارم که این یه فرصتِ ویژه اس تا برایِ تو هم یکی یک دونه باشم!

بعضی ها ؛ شبیه یک انجیر رسیده می مانند
که یکهو ؛ از آسمان می افتند در دامن رنگ و وارنگ زندگی ات ...
آن قدر بی هوا که اصلا نمیدانی چه شد ... چگونه شد ...
اصلا خودت را می زنی به کوچه علی چپ
و از بودنش لذت می بری ..

بعضی ها ؛ شبیه عطر بهارنارنج هستند
در کوچه پس کوچه های پیچ در پیچ دلت ،
نفس می کشی ... آنقدر عمیق ؛
که عطر بودنشان را تا آخرین ثانیه ی عمرت ؛
در ریه هایت ذخیره کنی ...

بعضی ها ؛ شبیه ماهی قرمز کوچکی هستند
که افتاده اند در تنگ بلورین روزگارت
جانت را با جان و دل در هوایشان ؛
تازه می کنی ...

بعضی ها ...
اصلا چرا باید از در و دیوار مثال بزنیم !؟
بعضی ها ؛ آرامش مطلقند ؛
لبخندشان ... تلالو برق چشمانشان ؛
صدای آرامشان ...
اصلِ کار ، تپش قلبشان ...
انگار که یک دنیا آرامش را به رگ و ریشه ات تزریق می کند.
و آنقدر عزیزند ؛ آن قدر بکرند ؛
که دلت نمی آید حتی یک انگشتت هم بخورد بهشان ...

می ترسی تمام شوند و تو بمانی و یک دنیا حسرت !
بعضی ها ؛ بودنشان ... همین ساده بودنشان ...
همین نفس کشیدنشان ؛
یک عالمه لبخند می نشاند روی گوشه لبمان ...

و من چقدر دوست دارم این بعضی ها را ...

من عاشق این دخترو نگی کردنامم
عاشق این دنیای صورتیم
عاشق دغدغه های دخترونه ام
ست کردن تاپ و دامنام....
گشتن تو صدتا مغازه وخریدکردن از همون مغازه اولی....
جیغ های بنفش از ته دل تو ترن شهربازی...
چیدن لاک های رنگو وارنگ....بهم ریختنشون....چیدنشون..وباز دوباره
دوره همیهام با دخترای فامیل وپچ پچ های درگوشیمونو یهو بلند خندیدنامون
حرفای دخترونه و فحشای پاستو ریزه...
سرگذاشتن رو شونه دوستمو های های گریه کردن
لوس شدنام واسه بابایی
قهرکردنام با مامان خانم....
گریه های از ته دلم موقع اهنگ گوش کردن یا رمان خوندن
دفاع های با چنگ و دندون از معصومیت و تنهاییام....
من دخترو نگی هامو با هیچی عوض نمیکنم....
نه با تماشای فوتبال ازتو ورزشگاه ......
نه با آزاد بودن و گشت زدنای نصف شبا...
نه با .....هیچیه هیچی....
دنیای دخترونمو فقط یه دختر میتونه لمسش کنه
به افتخار همه دخترا....

در آینده ای نزدیک...

نگاهی به دور و برت بینداز

یک وقت هایی می شود که

خودت را

تنها

چادریِ کلِ خیابان می بینی!!

لبخند بزن،

و رو به آسمان بگو:

خدایا...

ممنونم که بهم اجازه دادی بین همه ی این آدمای رنگ و وارنگ یه دونه باشم!!

شک نداشته باش که این یک فرصتِ ویژه است تا برایِ او (خدا) هم یکی یک دانه باشی...