شاید یه روز بفهمی که هیچوقت نمیخواستم دعوا کنیم فقط میخواستم بفهمی اون موضوع چقدر اذیتم میکرد

بنده با تعادل موافقم. نه این که اونقدر دور باشم که چهره‌مو یادت بره و نه اونقدر نزدیک که مدام برات از خودگذشتگی کنم و تو هم یه روزی بهم بگی «مگه من ازت خواستم؟!» کنارتم اما دقیقا جایی که باید باشم. نه بیش‌تر و نه کم‌تر.

‏من تورو نبخشیدم.
گفتم بگم که مدیونت نباشم.
که اگه دیدی هی نمی‌شه برات، بدونی کی کجا تورو نبخشیده.
که اگه یکی یه جوری یه جایی امیدتو زنده و مرده کرد بدونی قبلا خودت با من کردی و نبخشیدمت هنوز.
احتمالا نمی‌بخشمت هیچوقت، فقط خواستم در جریان باشی.


. .

میخواستم بهتون بگم چیزی به اسم برگشت صمیمیت از دست رفته وجود نداره!
میتونید دوباره حرف بزنید رفت و آمد کنید حتی!
ولی صمیمیت؟ نه!
چیزی که از بین رفته احیا نمیشه

قوی بودن اجبار نالازمه . تعریف نیست ، گلاویز شدن دائمی با زخمه.قوی نه ، فقط می‌خواستم خوشحال باشم :)

شوهر دوستم موقع بله دادن سر عقد گفت:
با اجازه ی خداوندی که من ستارشو میخواستم و اون ماهشو بهم داد بله .️

من
نمیخواستم
از
چشمم
بیوفتی
اما
خب
تو
تمام
تلاشتو
کردی : )!

تو همیشه فکر میکردی من‌ میخوام دعوا راه بندازم در صورتی که من فقط میخواستم بگم چه حسی دارم، همین.

‏و گریستم به یاد تمام رویا‌هایی که تا میخواستم نوازششان کنم، پژمردند

نیازی به دلگرمی ندارم، دیگر چه می آید به کارم، آنوقت که میخواستم نداشتم