"وقتی از خودت دفاع می‌کنی و ناراحت شدنت رو نشون می‌دی، دوستی‌ها و روابط واقعیت رو از دست نمی‌دی؛ فقط سواستفاده کننده‌ها و خودشیفته‌ها رو از دست می‌دی، که خودش برد بزرگیه."

سن ۱۸ تا ۲۵ سالگیه آسون نیست!
اشتباه میکنید،سقوط میکنید،
شکست میخورید،متوجه مسائل میشید،
دوستای واقعی رو میشناسید و
خیلی از دوستاتونو رو از دست میدید،
با واقعیت رو به رو میشید،
قلبتون بارها میشکنه،
خودتون رو از دست میدید
و قوی‌تر میشید و این بهترین
سال‌های زندگی شما هم هست؛
درست مثل الماسی که تراش داده میشه
ولی یادت باشه
الماس هیچوقت نمیشکنه


. .

وقتی یبار به من دروغ گفتی و من واقعیت رو فهمیدم، دیگه همیشه فکر میکنم که داری بهم دروغ میگی.

چیزی که تو واقعیت تموم شده رو تو رویاهات ادامه نده ..

واقعیت همیشه پشت سرته. می‌تونی ازش فرار کنی، می‌تونی قایمش کنی، اما هیچ‌وقت نمی‌تونی فراموشش کنی.

The distance between dreams and reality is called action.

فاصله ی بین رویا و واقعیت ، اسمش اقدام هست

نمی‌دونم کی لازم داره این رو بخونه:

یکی از درس‌های بزرگ زندگی که
هرکسی باید یاد بگیره اینه:

چیزی که تو واقعیت تموم شده رو تو رویاهات ادامه نده.

یه واقعیتی هست اینکه کلماتی که شنیده میشن دیگه هرگز فراموش نمیشن!
• |.|

آدما رو تو ذهنتون اونقدر بزرگ نکنید که تو واقعیت حتی دست خودتونم بهشون نرسه!

آدم بودن عجیبه، انگار از ته دلمون می‌خوایم احساس کنیم و عاشقی چیزی شیم و حاضریم حتی وجود واقعی یه نفر و تو ذهنمون انکار کنیم و عاشق تصور خودمون از طرف شیم(چون یحتمل دوست داشتن بقیه از دوست داشتن خودمون راحت‌تره) و بعد بذاریم با واقعیتش ناامیدمون کنه.