...عزیزان... دوستان....
ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺗﺮ ﺑﯿﺎﯾﯿﺪ ، ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺭﺍﺯﯼ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﻤﺎ ﺑﮕﻮﯾﻢ ...
ﻣﯿﺪﺍﻧﯿﺪ ﭼﺮﺍ ﻣﻌﺘﺎﺩ ﺗﻠﮕﺮﺍﻡ ، ﻻﯾﻦ ، ﻭﺍﻳﺒﺮ ﻭ … ﺷﺪﻩ ﺍﯾﻢ؟
ﭼﺮﺍ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺩﺍﺧﻞ ﻧﺖ ﻫﺴﺘﻴﻢ؟
ﭼﺮﺍ ﺍﮔﺮ ﯾﮏ ﺷﺐ ﻧﺘﻤﻮﻥ ﻗﻄﻊ ﺑﺎﺷﺪ ، ﻧﮕﺮﺍﻥ ﻭ ﻣﻀﻄﺮﺏ ﻣﯽ ﺷﻮﯾﻢ؟
ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻣﺎ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﯾﻢ .
ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﯿﮕﻮﯾﻨﺪ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﻣﺠﺎﺯﯾﻪ !
ﻫﯿﭻ ﮐﺴﯽ ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﻫﺪ ﺑﺎﻭﺭ ﮐﻨﺪ
ﮐﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﺑﻮﺩﻩ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﺑﺎﺷﺪ؛ﺍﻣﺎ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﺁﻥ ﺭﺍ
ﺧﺮﺍﺏ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﯾﻢ؛ ﺑﻠﻪ ، ﺧﻮﺩﻣﺎ ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ...
ﻣﺎ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺩﺭﺩﻫﺎﯾﻤﺎﻥ ﺭﺍ ، ﺩﺭ ﭘُﺴﺖﻫﺎﯾﻤﺎﻥ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﻣﯿﺰﻧﯿﻢ …
ﻣﺎ ﺍﯾﻨﺠﺎ ...ﺍﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﻏﻤﮕﯿﻦ ﺑﺎﺷﺪ ، ﻫﻤﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻭ ﺍﺳﺘﯿﮑﺮ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯿﮕﺬﺍﺭﯾﻢ
ﻭ ﺍﯾﻦ ﺧﯿﻠﯽ ﺯﯾﺒﺎﺳﺖ ...
ﺍﯾﻨﺠﺎ ... ﺧﺒﺮﯼ ﺍﺯﺧﯿﺎﻧﺖ ﻧﯿﺴﺖ .
ﺍﯾﻨﺠﺎ ... ﺩﻧﯿﺎ ﺩﺭ ﺻﻔﺤﻪ ﯼ ﮐﻮﭼﮏ ﻣﻮﺑﺎﯾﻞ ﻣﻦ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺰﺭﮒ ﺗﺮ ﻭ ﺯﯾﺒﺎ ﺗﺮ ﻭ
ﻭﺍﻗﻌﯽ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺩﻧﯿﺎﯾﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻣﯿﮕﻮﯾﻨﺪ ﻭﺍﻗﻌﯽ …
ﺑﻠﻪ ، ﻗﺒﻮﻝ ﺁﻥ ﺳﺨﺖ ، ﻭﻟﯽ ﻫﻤﯿﻦ ﺍﺳﺖ.
ﻣﺎ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﺑﺎ ﻫﻢ ، ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺭﺍ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺯﯾﺒﺎ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﯾﻢ ﮐﻪ ﺩﻝ ﮐﻨﺪﻥ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﺮﺍﯾﻤﺎﻥ ﺳﺨﺖ ﺍﺳﺖ.
ﺍﯼ ﮐﺎﺵ! ﮐﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﻭﺍﻗﻌﯿﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺑﺘﻮﺍﻧﯿﻢ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ
ﺯﯾﺒﺎ ﻛﻨﻴﻢ .....***!!! آمینااااا... ***!!!

کاش خدااینگونه درزندگیمان جای بگیرد...آنقدرزیبا که وقتی نگاهمان سرگردان میشود به یاد او نگاهمان

رابچرخانیم.آنقدردلنشین که وقتی شیرینی گناهی دردلمان نشست درقلبمان شیرینی یادش را جایگزین

کنیم.آنقدرجدی ودرعین حال مهربان که نه بخاطر او بلکه بخاطرخودمان هم که شده یک مسلمان واقعی

باشیم نه صرفا یک مسلمان زاده..آنقدربااراده که درمقابل هروسوسه ای مانند چهارپایان تسلیم

نشویم..آنقدر صمیمی که بجای همنشینی با اطرافیان بظاهر رفیق با"رفیق"واقعیمان همصحبت

شویم..آنقدرباگذشت که بجای زخم زبان زدن کمی یادبگیریم ببخشیم تا بخشیده شویم...آنقدرفروتن که مانند ابلهان ازبالا به دیگران نگاه نکنیم وغرور بیجا واحمقانه مارا دربرنگیرد.

به راستی چه چیزی مارو خودپسند کرده است؟چهره زیبا؟اندامی متناسب؟لباسهایی شیک؟خانه وماشین؟جواهرات؟

وای برکسانی که بخاطر داشتن این چیزها تفاخر کنند..