تو برنامه نویسی یه چیزی وجود داره به اسم «حلقه‌ی بینهایت».
که اگه چیزی وارد اون حلقه بشه،
تا زمانی که چیزی اونو وادار به وایسادن نکنه و از حلقه نندازتش بیرون، تا ابد تو اون حلقه می‌چرخه.
احساس می‌کنم تو همچین حلقه‌ای گیر افتادم و هیچی بیرون از اون منتظرم نیست...

‏فک کنم خدا وایساده ببینه من از کی خوشم میاد بعد نشونم بدش بگه:
این ؟ نه نمیشه عزیزم.

نذارین
آدما
فکر
کنن
که
هرموقع
برگردن
منتظرشون
وایسادین!

من مشکلم اینه وایسادم وسط یه دایره دنبال یه گوشه امن می‌گردم.

"این‌جا خوشگله، وایسا ازت عکس بگیرم" لاو لنگوئیجِ منه.

نذارین آدما فکر کنن که هر موقع برگردن یه گوشه منتظرشون وایسادین.

ما عصبی نیستیم، ما تمام‌قد سوختیم و به هرجامون دست بزنی دردمون میاد و داد میزنیم. عقب وایسا.

میدونی به حرفای اولش نیست به شوق و ذوق روزای شروعشم نیست فقط به وایسادنای آخرشه همین !!!

.࿐

من بسیار آدمِ «وایسا ازت عکس بگیرم»ای هستم.

یه نگاه بهش بنداز
اون اصلا جنگید واسه داشتنِت ؟
خودشو به آب و آتیش زد که بدستِت بیاره ؟
یا نه،فقط وایساد و نگاه کرد
باعثِ اشکات شد و پاکشون نکرد ؟
این راهی که تو به سمتش دوییدی رو تهش نشسته بود و یه قدمَم برنداشت !
اینه فرقتون
بفهم و برگرد راهو ...
#هستی_جعفری