تا یه سنی فرصت داری که
آرزوهات رو تبدیل کنی به انگیزه برای پیشرفت.
بعدش فقط وبال گردنت میشن...
سنگینت می‌کنن.
اون‌قدر که برای رفتن از امروز به فردا هم کلافه می‌شی.


‏CaptionKhaas@

عشقم عید قربان من این است
به قربون چشمای تو بشم
به قربون خنده های تو بشم
به قربون قدوبالای تو بشم ......




.

عشقم عید قربان من این است
به قربون چشمای تو بشم
به قربون خنده های تو بشم
به قربون قدوبالای تو بشم ......




.

هرصبح،
آغازیست دوباره؛
برای آموختن، وبالیدن!

آغازی برای تکاندن غباراز دل،
ونشاندن غنچه های
محبت وعشق!

پس شروع دوباره زندگی
برتو مبارک

بومیان افریقا،روی تنه درخت حفره هایی ایجاد می کنند و در این حفره ها گردو می گذارند.

میمون ها به هوای خوردن گردو،دست را داخل این حفره ها می کنند و وقتی گردو را در مشت می گیرند دیگر نمی توانند دست خود را بیرون بیاورند.

میمون همچنان جیغ می زند وبالا وپایین می پرد،اما به فکرش نمی رسد که برای رهایی دستش را باز کند و از دام آزاد شود.و نهایتاًشکار شکارچیان می شود!!

آرزوهای دست نیافتنی را رها کنیم ...

دود اگربالانشیند...کسرشان شعله نیست...
جای چشم ابرو نگیرد...گرچه اوبالاتر است...
شصت و شاهد...هردو دعوی بزرگی میکنند...
پس چراانگشت کوچک لایق انگشتریست؟
آهن و فولاد ازیک کوره می ایند برون...
آن یکی شمشیر گردد دیگری نعل خراست..
گرببینی تاکسان بالا نشینندصبرکن..
روی دریاکف نشیند..قعردریا..گوهراست...

شما به ی راننده تاکسی بگو هوا گرمه،
گلوبال ورمینگ وگازای گلخونه‌ای رو تا آخرین مقالات چاپ شدش واست تشریح میکنه
اما کولرشو روشن نمیکنه :|||

خوب می دانم وبال گردنت هستم ببخش...
بهترین بابای دنیا ،حقش این فرزند نیست ...
اللهم عجل لولیک الفرج

پرنده اي که بال وپرش ريخته باشد٬
مظلوميت خاصي دارد..!
بازگذاشتن درقفس٬توهيني است به او....
«درقفس راببنديد»
تازندان دليل زمين گيربودنش باشد.....
نه پروبال ريخته اش...
��

آورده اند که شیخ جنید بغداد به عزم سیر از شهر بغداد بیرون رفت و مریدان از عقب او. شیخ احوال بهلول را پرسید. گفتند او مردی دیوانه است. گفت او را طلب کنید که مرا با او کار است. پس تفحص کردند و او را در صحرایی یافتند.

شیخ پیش او رفت و سلام کرد. بهلول جواب سلام او را داد و پرسید چه کسی هستی؟ عرض کرد منم شیخ جنید بغدادی. فرمود تویی شیخ بغداد که مردم را ارشاد می کنی؟ عرض کرد آری.

بهلول فرمود طعام چگونه می خوری؟ عرض کرد اول «بسم الله» می گویم و از پیش خود می خورم و لقمه کوچک برمی دارم، به طرف راست دهان می گذارم و آهسته می جوم و به دیگران نظر نمی کنم و در موقع خوردن از یاد حق غافل نمی شوم و هر لقمه که می خورم «بسم الله» می گویم و در اول و آخر دست می شویم.

بهلول برخاست و فرمود تو می خواهی که مرشد خلق باشی در صورتی که هنوز طعام خوردن خود را نمی دانی و به راه خود رفت.

مریدان شیخ را گفتند: یا شیخ این مرد دیوانه است. خندید و گفت سخن راست از دیوانه باید شنید و از عقب او روان شد تا به او رسید. بهلول پرسید چه کسی هستی؟ جواب داد شیخ بغدادی که طعام خوردن خود را نمی داند.

بهلول فرمود: آیا سخن گفتن خود را می دانی؟ عرض کرد آری. سخن به قدر می گویم و بی حساب نمی گویم و به قدر فهم مستمعان می گویم و خلق را به خدا و رسول دعوت می کنم و چندان سخن نمی گویم که مردم از من ملول شوند و دقایق علوم ظاهر و باطن را رعایت می کنم. پس هر چه تعلق به آداب کلام داشت بیان کرد.

بهلول گفت گذشته از طعام خوردن سخن گفتن را هم نمی دانی. پس برخاست و برفت. مریدان گفتند یا شیخ دیدی این مرد دیوانه است؟ تو از دیوانه چه توقع داری؟ جنید گفت مرا با او کار است، شما نمی دانید.

باز به دنبال او رفت تا به او رسید. بهلول گفت از من چه می خواهی؟ تو که آداب طعام خوردن و سخن گفتن خود را نمی دانی، آیا آداب خوابیدن خود را می دانی؟ عرض کرد آری. چون از نماز عشا فارغ شدم داخل جامه خواب می شوم، پس آنچه آداب خوابیدن که از حضرت رسول (ص) رسیده بود بیان کرد.بهلول گفت فهمیدم که آداب خوابیدن را هم نمی دانی. خواست برخیزد جنید دامنش را بگرفت و گفت ای بهلول من هیچ نمی دانم، تو قربه الی الله مرا بیاموز.

بهلول گفت: چون به نادانی خود معترف شدی تو را بیاموزم. بدان که اینها که تو گفتی همه فرع است و اصل در خوردن طعام آن است که لقمه حلال باید و اگر حرام را صد از این گونه آداب به جا بیاوری فایده ندارد و سبب تاریکی دل شود.

جنید گفت: جزاک الله خیراً! و ادامه داد: در سخن گفتن باید دل پاک باشد و نیت درست باشد و آن گفتن برای رضای خدای باشد و اگر برای غرضی یا مطلب دنیا باشد یا بیهوده و هرزه بود، هر عبارت که بگویی آن وبال تو باشد. پس سکوت و خاموشی بهتر و نیکوتر باشد و در خواب کردن، اینها که گفتی همه فرع است؛ اصل این است که در وقت خوابیدن در دل تو بغض و کینه و حسد بشری نباشد..