به هرچی فک میکنم نمیدونم چی باید بنویستم امروزم یکی ازهمون روزاس....همش نشستم وفک میکنم به روزگاری که گذشت به اطرافیام به همه چیز....من همیشه همه آدمها رو خوب میبینم تاوقتی که خلاف این فکرم بهم ثابت بشه،خیلی سعی کردم بین این همه آدم ساده بمونم سعی کردم بدیهای دیگرانو به رو خودم نیارم،خیلی چیزا برام افتاق افتاد روزهای زیادی گذشته برام ولی تجربه هایی کسب کردم که برام قابل احترامن،چیزایی رو برام ثابت کرده که توباورم نبودن.....هنوزم اعتقاد دارم آدمها خوبن ودوست داشتنی ولی هرکسی یه بدی هم داره یکی خوبیش کمه یکی بدیش ،هرکسی یه چیزیش به چشم میاد
گاهی اوقات حرفای زیادی داریم برای گفتن ،برای گریه کردن،اما توزندگی یاد گرفتیم اشکامونو نشون هرکسی ندیم.....دلمون پره ازهرچی دروغه آدماس،حرفای دلمون زیاده اما کسی رو نمیبینیم که بهش بگیم ...یه نفری که وقتی حرفاروبهش میگیم دقیقا همون حسی رو بفهمه که داریم،اطرافمون آدمای زیادی هستن که به رومون نگاه میکنن لبخندی میزنن .......دستهای زیادی اطرافمون دراز میشه ولی ......هه بازم جمله های سه نقطه ایی......

لبهایم خاموشند... اما ای کاش غوغای درونم رامیشنیدی وباورم میکردی که "دلتنگتم"