عشقی که وجودت رو به پاش بریزی؛ اما بعدش احساس پوچی بهت دست نده.

شفا هنگامی رخ میده که اعماق وجودت رو هرچقدر هم آشفته و بیمار دوست بداری!

‏زمان واقعا همه چیو حل میکنه، سخته، درد میکشی، مثل یه معتادی که داره ترک میکنه بند بند وجودت پر از درد میشه، عصبی میشی، اضطراب داری، خشمگین میشی، اما کم کم میبینی بی حس شدی به همه چی، دیگه متوجه نمیشی، فقط میبینی چقد سختی کشیدی و همه چی مثل قبل جریان داره …

هر چقدر اصیل‌تر، عمیق‌تر، ارزشمندتر و قابل اعتمادتر باشی به‌خاطر آسیب‌های زیادی که تجربه کردی به کسی زخم نمی‌زنی، چون از میزان درد و ذات رنج خبر داری!
تو زمانی یک انسان درست هستی که اجازه ندی تکه های وجودت عقده و باعث شکستن دیگران بشه...

خدا تورو بهم داد چون میدونست
چشمات میشه آرامشم
لبخندت میشه آرامشم
ذره ذره وجودت میشه آرامشم
آرامش محض زندگیمی
خیلی دوست دارم؛

باید در خودت،
یک گوشه ای از وجودت،
آدمی ساخته باشی که در روزهای سخت،
نیازی به پناه بردن به هیچ‌ کجا و هیچکس
نداشته باشد

دوست داشته باش خودت رو با همه‌ی کم‌وکاستی‌ها و بپذیر، همون‌طور که کسی رو با همه‌ی‌ وجودت دوست داری.

رنج هم میتونه ضعیف ترت کنه و هم قوی ترت! ولی این انتخابش با خود آدماست!
زمانی که در برابر رنجت تسلیم بشی و بذاری تمام وجودت و در بر بگیره اونجا رنج تورو ضعیف تر و آسیب پذیرترت میکنه! ولی اونجایی که بفهمی این رنجت چه پیامی داره بهت میرسونه و درسی که داره بهت میده رو بفهمی، اونجاست که باعث تغییر و رشدت میشه!! و تغییر از طریق رنج همون جمله ایه که میگه آنچه را تو نکشد قوی ترت میکند!
ولی اگر تسلیمش بشی و درسی که داره بهت میده رو نادیده بگیری، ضعیف ترت میکند!

فقط وقتی وجودت رو توی درونم انکار نمی‌کنم خودم هستم. غیر از اون من فقط یک سرگردونم که نمی‌دونم چی از زندگی می‌خوام. حتی خودمم نمی‌شناسم.

دوست داشتن
حساب و کتاب ندارد!
باید همه‌ی وجودت دل شود
و همه‌ی فکرت دوست داشتن..

#لیلا_مقربی