هیچکس نمیتوند
کاملا رفته باشد
هیچ چمدانی را یارای آن نیست
که تمام داشته های آدمها را با خودش ببرد
اسبها ودرشکه ها
ترن ها وماشینها
تنها دست وپاهای آدمها را میبرد
تنها
تن های آدمها...

توماشین وقتی پسرپشت فرمونه یدونه باتمام قدرت بزنیدتوگوشش
اگه هیچ عکس العملی نشون ندادتریاک کشیده
اگه زدزیره خنده علف زده
اگه پریدبالابنگ زده
اگه سکته کردشیشه زده
اگه فشه ناجوردادمسته
اگه زدزیره گوشت دندونات ریخت تودهنت یاروسالمه :|

کاش خدااینگونه درزندگیمان جای بگیرد...آنقدرزیبا که وقتی نگاهمان سرگردان میشود به یاد او نگاهمان

رابچرخانیم.آنقدردلنشین که وقتی شیرینی گناهی دردلمان نشست درقلبمان شیرینی یادش را جایگزین

کنیم.آنقدرجدی ودرعین حال مهربان که نه بخاطر او بلکه بخاطرخودمان هم که شده یک مسلمان واقعی

باشیم نه صرفا یک مسلمان زاده..آنقدربااراده که درمقابل هروسوسه ای مانند چهارپایان تسلیم

نشویم..آنقدر صمیمی که بجای همنشینی با اطرافیان بظاهر رفیق با"رفیق"واقعیمان همصحبت

شویم..آنقدرباگذشت که بجای زخم زبان زدن کمی یادبگیریم ببخشیم تا بخشیده شویم...آنقدرفروتن که مانند ابلهان ازبالا به دیگران نگاه نکنیم وغرور بیجا واحمقانه مارا دربرنگیرد.

به راستی چه چیزی مارو خودپسند کرده است؟چهره زیبا؟اندامی متناسب؟لباسهایی شیک؟خانه وماشین؟جواهرات؟

وای برکسانی که بخاطر داشتن این چیزها تفاخر کنند..