خوب یادمه:آره ﺑﭽـــﻪ ﮐﻪ ﺑﻮﺩﻡ ﺍﺯ ﺑﺲ ﻣﻐــــﺮﻭﺭ ﺑﻮﺩﻡ...

ﻫﺮﻭﻗــــــﺖ ﻣﺎﻣﺎﻧﻢ ﻣﯿﺮﻓﺖ ﺟـــــﺎﯾﯽ ﻭﻣـــنو...

با ﺧﻮﺩﺵ نمیبرد , ﻣﺚ ﺑﻘــــﯿﻪ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ...

ﭘﺸﺘﺶ ﮔـــﺮﯾﻪ ﻭ ﺍﻟﺘـــﻤﺎﺱ ﻧﻤﯿﮑـــﺮﺩﻡ !

ﻭﻟﯽ ﺑﻪ ﻣﺤﻀــﯽ ﮐﻪ ﻣﯿﺮﻓﺖ ﻣﯿــﺘﺮﮐﯿﺪﻡ ﺍﺯﮔﺮﯾﻪ

ﺑﺰﺭﮔـــﺘﺮ ﮐﻪ ﺷﺪﻡ ﺭﻓﺘﻨﺎﯼ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺭﻭ ﺩﯾﺪﻡ∝

ﭼﯿـــﺰﺍﯼ زﯾﺎﺩﯼ روتودنیا ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻡ

ﺍﻣﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﺑــرای ﺩﺍﺷﺘﻨﺸﻮﻥ اﻟﺘﻤﺎﺱ ﻧــﮑﺮﺩﻡ •••

ﻭﻟــﯽ ﺷﺒﺎﯼ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺗﻮ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ "ﺑﻐـــــﺾ"...

••• ﮐﺮﺩﻣﻮ ﻭ "ﺣﺴـــﺮﺕ" ﺧـــﻮﺭﺩﻡ وگریه کردم.•••

امـــاﻫــنوزم ﻫﻤـــﻮنم !تودنیا:

ﻫﺮﮔﺰ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﺍﺷـــﺘﻦ ﻭ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﭼﯿﺰﯼ

ﯾﺎ ﮐﺴﯽ تودلم دردمیکشم ولیﺍﻟﺘﻤﺎﺱ ﻧﻤﯿﮑﻨﻢ.

گریه اخرین چیزی ست که باقی میماند
و بغض یکی مانده به اخری ست
وامید قبل از بغض میترکد

من این مرحله ها را
مثل مسیر خانه تا دانشگاه
مثل مسیر حول حالنا تا یلدا
کوچه به کوچه ازبرم. .

این کوچه ها هر شب پر از بادبادک هایی ست
که یکی یکی میترکند
اول امید/بعد بغض
وگریه اخرین چیزی ست که . . .

دوستش را بغل گرفته بود،گریه میکرد...می گفت:((مجید هم رفت.))
گریه میکرد ومیگفت((خسته شده ام))
فردا نه...پس فردا بعد ازعملیات شبانه...دوستش بالای سرش نشسته وگریه میکرد..
نمی شنیدم چه می گفت...