بعضی از زخم‌ها قدیمی‌اند، بسته شده‌اند، درد نمی‌کنند. اما جای‌شان هنوز هست و هروقت نوازششان می‌کنی، جریانِ دردی خیالی از تنت می‌گذرد و در حافظه‌ات زنده می‌شود.

همه‌ی آدما توی هر مرحله از زندگیشون یه رفیق دارن. ولی اونایی خوش‌شانس هستن که همون یه دونه رفیق رو توی تموم مراحل زندگی در کنارشون دارن

از وقتی متوجه شدم که رفتار دیگران، بازتابی از مشکلات، کمبودها و ترومای درونی‌شان است، هیچ چیز را به خودم نمی‌گیرم...

هر زنی برای زیباتر شدن ؛
باید یک مرد عاشق، داشته باشد .
زن‌ها استعداد عجیبی در شیطنت و دلبری دارند؛
اگر آنی که باید باشد، باشد !
در زیباییِ آفرینش زن‌ها شکی نیست !
اما مردانِ عاشق،
می‌توانند با یک نگاه و احساس ناب؛ روی این مرغوبیتِ ذاتی، تشدید بگذارند ...
شک ندارم تمامِ زنانِ شاد و موفق، جایی از دنیا مرد عاشقی دارند؛
که وجاهت و استعدادشان را تحسین می‌کند ...
‌زنان، بزرگ‌ترین معجزه‌ی آفرینش هستند؛
باید یادشان آورد،
باید تحسین‌شان کرد،
باید عاشق‌شان بود.....🤍

𝐒𝐡𝐞'𝐬 𝐬𝐨 𝐥𝐮𝐜𝐤𝐲
𝐃𝐚𝐦𝐧, 𝐬𝐡𝐞 𝐰𝐨𝐫𝐤𝐞𝐝 𝐬𝐨 𝐡𝐚𝐫𝐝

اون خیلی خوش‌شانسه
دمش گرم خیلی سخت تلاش کرد

♡

در وفایِ عشقِ تو مشهورِ خوبانم چو شمع
شب‌نشینِ کویِ سربازان و رِندانم چو شمع

روز و شب خوابم نمی‌آید به چشمِ غم‌پرست
بس که در بیماریِ هجرِ تو گریانم چو شمع

رشتهٔ صبرم به مِقراضِ غَمَت بُبْریده شد
همچنان در آتش مِهرِ تو سوزانم چو شمع

گر کُمیتِ اشکِ گُلگونم نبودیِ گرم‌رو
کِی شدی روشن به گیتی راز پنهانم چو شمع؟

در میانِ آب و آتش همچنان سرگرمِ توست
این دلِ زارِ نزارِ اشک‌بارانم چو شمع

در شب هجران، مرا پروانهٔ وصلی فرست
ور نه از دَردَت جهانی را بسوزانم چو شمع

بی جمالِ عالم‌آرایِ تو روزم چون شب است
با کمالِ عشقِ تو در عینِ نُقصانم چو شمع

کوهِ صبرم نرم شد چون موم در دستِ غمت
تا در آب و آتش عشقت گدازانم چو شمع

همچو صبحم یک نفس باقیست با دیدارِ تو
چهره بنما دلبرا تا جان برافشانم چو شمع

سرفَرازم کن شبی از وصلِ خود ای نازنین
تا مُنَوَّر گردد از دیدارت ایوانم چو شمع

آتش مِهر تو را حافظ عجب در سر گرفت
آتش دل، کِی به آب دیده بنْشانم چو شمع
 
03/05/17

22:22..

اَمن باشید و قابل اعتماد،
که اگر روزی تمامِ جهان برای آدمی سیاه شد و امیدی اگر نبود، تنها قسمتِ سفید جهانش شما باشید و روزنه‌ی نور و امیدی شوید در بی‌نهایت تاریکی...
یادآور خوبی‌ها باشید و پیام‌‌آور قشنگ‌ترین ویژگی‌های وجود آدم‌ها و پناه‌گاه اَمن و آرامی باشید که آدم‌ها در سهمگین‌ترین و بی‌پناه‌ترین حالات روحی‌شان به امنیت حضور و آغوش شما پناه بیاورند و احساس رهایی و آرامش کنند
نه آنکه حضورتان مظهر نا امنی و ترس و بی اعتمادی باشد...

Yes, dear ,
I was more broken than those whom I consoled

بله عزیزم ،
من از آن‌هایی که تسلی‌شان میدادم پاره پوره‌ تر بودم

جایی نوشته بود:
«تمام آدم‌ها با غم‌هایی درگیرند که شاید هرگز بر زبان‌شان نیاورند؛ و همان غم‌های ناگفته تبدیل به بغض‌های گاه و بی‌گاه، اشک‌های ممتد، خشم، انزوا و سکوت میشوند.»

حتی اگر تمام جهان هم ملامتم کند من ذره‌ای از خودم و آنچه که کرده‌ام پشیمان نمی‌شوم، مشکل از من نیست، پروفسور ترین ها هم در بین گله‌ای گوسفند سخنرانی‌شان بی نتیجه‌است.