‏حالا دیگر زندگی‌ به آدامسی جویده‌‌‌شده می‌ماند؛ مزه‌‌اش رفته، فقط کش می‌آید و کش می‌آید و کش می‌آید...!

طبق شواهد و قرائن دنیای مجازی؛
من یک "جا مانده‌"بودم!

همه درست رفته‌بودند و رسیده‌بودند و خوشحال بودند و این من بودم که کافی نبودم! این من بودم که نابلد بودم! این من بودم که پرت شده‌بودم به حاشیه و در باغ نبودم!
به خودم آمدم و دیدم همه از چیزهایی حرف می‌زنند که من از آن‌ها بی‌خبرم! همه اصطلاحاتی به کار می‌برند که من از آن‌ها سر در نمی‌آورم! همه کارهایی را می‌کنند و راه‌هایی را برای موفقیت و دیده شدن می‌روند که من بلد نیستم، یا نمی‌توانم!
به خودم آمدم و دیدم همه برای موفقیت و خوشبختی آسانسور دارند و این منم که چسبیده‌ام به نردبان چوبیِ خودم و با تقلا خودم را پله پله بالا می‌کشم.
من یک "جا مانده‌"بودم و تلاش‌های بی‌اندازه‌ام برای همه چیز، بی‌نتیجه می‌ماند، چون در باغِ آدم‌های امروز نبودم!!!

#نرگس_صرافیان_طوفان

در زندگی‌مان از جایی به بعد
به همه‌چیز و همه‌کس بی‌اعتنا می‌شویم.
دیگر نه از کسی می‌رنجیم
و نه به عشق کسی دل می‌بندیم…

"اَحِبَنی بشَکلٍ لا یُبقی اَیُ
اُمنیَةٍ اُخری بقَلبی..."

جوری مرا دوست بدار؛
که آرزوی دیگری در دلم باقی نَمانَد...

همیشه درد از نبودن‌ها نیست
گاهی درد
از بودن‌های پوشالی‌ست
که آدم می‌ماند چه کند
نه می‌تواند برود نه می‌تواند بماند.
همیشه درد از نبودن‌ها نیست
گاهی درد از بودن‌هایی‌ست که
بی‌آنکه رفته باشند رفته‌اند؛
و کسی نمیداند بودن با کسی که
سهم تو نیست چقدر درد دارد ...
بعضی از بودن‌ها مثل بریدن دست با کاغذ می‌ماند
آدم را عجیب می‌سوزاند ...

حسرت‌هایی که در دل جا مانده‌اند، هر روز سنگین‌تر می‌شوند و در نهایت، تنها سوالی بی‌پاسخ باقی می‌ماند: آخر این حسرت‌ها چه می‌شوند؟

یه وقت غصه نخوریا ، به قول مولانا:

نه دم باقی ، نه غم باقی
خدا می‌ماند و یادی 🪻.

♡

مدت‌هاست تبدیل به آدم‌هایی شده‌ایم که همه‌چیز را می‌توانیم احساس کنیم، اما نمی‌توانیم از احساس‌مان حرف بزنیم.

زخم‌هایمان مجبورمان می‌کنند بدانیم که گذشته‌مان واقعی بوده‌است.

#جین_آستن / غرور و تعصب

‌باید خودمان نوری بر تاریکی‌مان بتابانیم
این را هیچکس دیگری برای ما انجام نخواهد داد ..

- چارلز بوکوفسکی

♡