ɪғ ʏᴏᴜ ʟᴏᴠᴇ ᴛʜᴇᴍᴇ , ᴊᴜsᴛ sᴀʏ ɪᴛ. ʏᴏᴜ'ʀᴇ 𝗡𝗢𝗧 𝗣𝗟𝗔𝗬𝗜𝗡𝗚 𝗖𝗛𝗔𝗥𝗔𝗗𝗘𝗦

اگر دوستش دارین، بهش بگو. پانتومیم که بازی نمی‌کنین!

از وقتی رفتی، کل زندگیم شده پانتومیم. با هرکی حواسمو ازت پرت کنه، تیم شدم. ادا در میارم خوشبختم ولی هیشکی نمیتونه حدسم بزنه. پریشب باختیم. دیشبم همینطور. هر شب داریم میبازیم. نیستی و کاملا بازندم.

"فوق العاده زیباست"

.دنیا ،به شایستگی هایت پاسخ میدهد نه به آرزوهایت، پس شایسته ی آرزوهایت باش.
.چه بسیار انسانها دیدم تنشان لباس نبود !و چه بسیار لباسها دیدم که درونش انسانی نبود!
.هر فردی بهترین هم که باشد ، اگر زمانی که باید باشد, نباشد همان بهتر که نباشد...
.هرگز منتظر فردای خیالی نباش، سهمت را از شادیهای زندگی، همین امروز بگیر...
.زندگی پانتومیم است، حرف دلت را به زبان آوری باخته ای..
سکوت دوستی است که هرگز خیانت نمیکند...
.به هر کس نیکی کنی او را ساخته ای، و به هر کس بدی کنی به او باخته ای، پس بیا بسازیم و نبازیم

"فوق العاده زیباست"

.دنیا ،به شایستگی هایت پاسخ میدهد نه به آرزوهایت، پس شایسته ی آرزوهایت باش.
.چه بسیار انسانها دیدم تنشان لباس نبود !و چه بسیار لباسها دیدم که درونش انسانی نبود!
.هر فردی بهترین هم که باشد ، اگر زمانی که باید باشد, نباشد همان بهتر که نباشد...
.هرگز منتظر فردای خیالی نباش، سهمت را از شادیهای زندگی، همین امروز بگیر...
.زندگی پانتومیم است، حرف دلت را به زبان آوری باخته ای..
سکوت دوستی است که هرگز خیانت نمیکند...
.به هر کس نیکی کنی او را ساخته ای، و به هر کس بدی کنی به او باخته ای، پس بیا بسازیم و نبازیم

زندگی مثل پانتومیمه
حرف دلت رو به زبون بیاری باختی




‍

اگر دوستش دارید به زبان بیاورید!
پانتومیم كه بازى نمی كنید،
از ترس باختن غروری که گاه ارزشش را ندارد...
با اشاره می خواهید بفهمانید
واقعاً دوستش دارید و به زبان نمى آورید،
یكى از راه می رسد كه بى هیچ عشقى
تكه كلامش "دوستت دارم" است...
مى آید، مى گوید، مى برد دلش را
و شما می مانید و "دوستت دارم" هایى كه
در عطر پیراهنش جا مانده است...

#سحر_رستگار

زندگی پانتومیم است حرف دلت را به زبان بیاری باختی

زندگی پانتومیم هست حرف دلت را به زبان آوری باخته ای.. مطمئن باش!!

ﻧﻤﺎﺯﻫﺎﯾﻤﺎﻥ ﺍﮔﺮ "ﻧﻤﺎﺯ " ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﻮﻗﻊ ﺳﻔﺮ، ﺫﻭﻕ ﻧﻤﯽ ﮐﺮﺩﯾﻢ ﺍﺯ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺷﺪﻧﺶ !
ﻧﻤﺎﺯﻫﺎﯾﻤﺎﻥ ﺍﮔﺮ ﻧﻤﺎﺯ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺭﮐﻌﺖ ﺁﺧﺮﺵ ﺍﯾﻦ ﻗﺪﺭ ﮐﯿﻒ ﻧﺪﺍﺷﺖ !
ﺍﮔﺮ ﻧﻤﺎﺯﻫﺎﯾﻤﺎﻥ ﻧﻤﺎﺯ ﺑﻮﺩ،
ﮐﻪ ﺍﻭﻝ ﻭﻗﺖ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﻧﺪﯾﻤﺶ، ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ، ﺧﻮﺩ ﺭﺍ
"ﺧﻼﺹ " ﮐﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﯿﻢ ...
ﺍﮔﺮ ﻧﻤﺎﺯﻫﺎﯾﻤﺎﻥ ﻧﻤﺎﺯ ﺑﻮﺩ
ﮐﻪ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﻧﻤﯽ ﺷﺪ ﺑﻪ ﻧﻤﺎﯾﺶ ﭘﺎﻧﺘﻮﻣﯿﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻥ ﺁﺩﺭﺱ ﺷﺎﺭﮊﺭ ﮔﻮﺷﯽ ...



ﻧﻪ


ﻧﻤﺎﺯﻫﺎﯾﻤﺎﻥ "ﻧﻤﺎﺯ " ﻧﯿﺴﺖ


ﺍﮔﺮ ﻧﻤﺎﺯ ﺑﻮﺩ، ﯾﮏ "ﮐﺎﺭﻭﺍﺵ ﻗﻮﯼ " ﻣﯽ ﺷﺪ ﻭ ﺑﺎ ﻓﺸﺎﺭ ﻣﯽ ﺷﺴﺖ ﺍﺯ ﺩﻟﻤﺎﻥ ﻫﻤﻪ ﯼ ﺳﯿﺎﻫﯽ ﻫﺎ ﺭﺍ، ﻟﮑﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ، ﭘﻠید یها ﺭﺍ.
ﺍﮔﺮ ﻧﻤﺎﺯ ﺑﻮﺩ، ﻣﯽ ﺷﺪ " ﮐﯿﻤﯿﺎ " ﻭ ﻣﺲ ﻭﺟﻮﺩﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﺑﻪ ﻃﻼ ...
ﺍﮔﺮ ﻧﻤﺎﺯﻣﺎﻥ ﻧﻤﺎﺯ ﺑﻮﺩ،
ﻣﯽ ﺷﺪ ﭘﻞ، ﻣﯽ ﺷﺪ ﭘﻨﺎﻫﮕﺎﻩ، ﻣﯽ ﺷﺪ ﺩﺍﺭﻭ، ﻣﯽ ﺷﺪ
ﻣﺮﻫﻢ، ﻣﯽ ﺷﺪ ﺩﺭﻣﺎﻥ،ﻣﯽ ﺷﺪ ﺷﺎﻩ ﮐﻠﯿﺪ، ﻣﯽ ﺷﺪ ﻣﯿﻌﺎﺩﮔﺎﻩ، ﻣﯽ ﺷﺪ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ....
ﺧﺪﺍﯾﺎ ! ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﮐﻪ ﺩﺭﻫﺎﯼ ﺁﺳﻤﺎﻧﺖ ﺭﺍ ﺳﺨﺎﻭﺩﺗﻤﻨﺪﺍﻧﻪ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﯼ،
ﻣﻦ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﭼﯿﺰ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ.
ﺑﺮ ﻣﻦ ﻣﻨﺖ ﺑﮕﺬﺍﺭ ﻭ ﮐﺎﺭﯼ ﮐﻦ ﻧﻤﺎﺯﻫﺎﯾﻢ،

 

"ﻧﻤﺎﺯ " ﺷﻮﺩ .... ﻓﻘﻂ ﻫﻤﯿﻦ !

می دانی؟

زیاد طفره می روی

زیاد پنهان می کنی کلامت را
پشت صدایی لرزان

زیاد به بازی می گیری حروف را
برای گفتن نه حرف

و من فقط خیره می نشینم
پانتومیم چشمانت را

بار دیگر که آمدی
چشم بندت را هم بیاور
شاید باورم شد
اینکه در خیالت نیستم