من پذیرفتمش اما کاش زندگی‌ام جوری پیش نمی‌رفت که چیزهای مورد علاقه‌ام، درس عبرت و تجربه‌ بشن برام.

نمیدونم چطور بگم ولی من پذیرفتم دیگه قرار نیست عاشق بشم. ممکنه یه روز دوباره وارد رابطه بشم و طرف رو دوست داشته باشم ولی عشق؟ نه.

‏اون زخم رو پذیرفتم، اما با هر اتفاقی برمیگردم واسش سوگواری میکنم که اگه اون زخم نبود اینجور نمیشد.

نمیدونم درک میکنید یا نه
ولی بعضی وقتا یهو
چشامو باز میکنم میبینم باز دارم
به خاطر چیزایی که چند بار پذیرفتم و باهاشون کنار اومدم غصه میخورم!

من وقتی فهمیدم بزرگ شدم که پذیرفتم یک سری چیز ها مال من نیست و در اوج دوست داشتن باید رهاشون کنم.


«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »
«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »

‌
نمی‌دونم درک می‌کنی چی می‌گم یا نه،
اما حالم اینجوریه که یهو به خودم میام می‌بینم باز دارم برای چیزی که قبلا چند بار کامل پذیرفتم و کنار اومدم باهاش، غصه می‌خورم .

پشیمونم؟ نه
خوشحالم؟ اونم نه
پذیرفتم؟ بله.

نمیدونم درک میکنین یا نه ولی اینجوریم که یهو به خودم میام میبینیم باز دارم برا چیزی که قبلا چن بار پذیرفتم و کنار اومدم باهاش،دوباره دارم غصه میخورم

هنوزم بهت فکر می‌کنم
ولی دیگه از خودم نمی‌پرسم چرا اینجوری شد؟
من فقط پذیرفتمش
مثل همۀ چیزای دیگه‌ای که توی زندگی اتفاق میوفته و انتظارشو نداریم
مثل همۀ چیزایی که فکر می‌کنیم هیچ‌وقت برامون اتفاق نمیوفته، نباید بیوفته
ولی میوفته.

نمیدونم درک می‌کنی چی می‌گم یا نه؛
ولی مودم اینجوریه که
یهو به خودم میام، می‌بینم باز دارم برای چیزی که قبلا چند بار کامل پذیرفتم و کنار اومدم باهاش،
غصه می‌خورم.

. .