وقتی از زندگی ببری،،وقتی آدم خاصت نخواد که آدم خاصت باشه،،وقتی دلخوشی نباشه،،وقتی فقط خودت باشی و خودت،،وقتی دیگران در عین پررنگشیون توی زندگیت،کمرنگ باشن،،وقتی بخوای همش بخوابی و از فکر کردن دور باشی،یعنی زندگیت مرده ... یعنی روحت مرده ... یعنی الکی میخندی که نگن این افسرده ست یا بیماری روحی داره ... یعنی تو و زندگیت و ارزوهات همه زیر خروارها خاک در حال جون دادنین و تو با یه لبخند دردناک به خودت میگی :

"تسلیت میگم"