افغانستانی‌ها به همراه مریض میگن «نگران» !
خیلی قشنگه :)
مثلا از بیمار میپرسن نگران داری؟
نگرانت کجاست ؟

‏وَ...
می پرسند او که بود؟
هرگز نفهمیدم،
فقط می دانم؛
من برایش رهگذری بیش نبودم،
و او؛
تمام ِجانم...

‏شما هم جدیدا فهمیدین دور و بریاتون خودشون به اندازه کافی غم و غصه دارن و دیگه وقتی حالتون رو میپرسن فقط میگین " مرسی خوبم تو خوبی " ؟

شما هم جدیدا فهمیدین دور و بریاتون خودشون به اندازه کافی غم و غصه دارن، و دیگه وقتی حالتون رو میپرسن فقط میگین “مرسی خوبم تو خوبی”؟

If they ask me one day
Who are the strongest people in the world?
I answer; Women who have learned to be alone

اگر یک روز از من بپرسند
‏قوی‌ترین انسان‌های دنیا چه کسانی هستند
‏جواب میدهم؛ زنانی که تنهایی را یاد گرفته‌اند

من مطمئنم وقتی که بمیرم...
اینقد تنم بوی آرزوهای به دل مونده رو میده که یادشون میره ازم بپرسن نماز خوندی یا نه...:))!

نوشته:
«اگه از من بپرسن “خونه” کجاست؟ می‌گم اون‌جایی که برای درک شدن نیاز به جنگیدن نداشته باشی.»

People ask you questions in their minds, then they answer questions, then they make decisions, then they get upset about the answer they give themselves, then in the world outside their minds, they raise their inner anger; Then they expect to understand. I wish I was a tree, or a cat, or a cloud, I was anything but human.

آدم‌ها تو ذهنشون ازت سوال میپرسن، بعد به جات جواب میدن، بعد جات تصمیم میگیرن، بعد ازت بابت همون جوابی که خودشون دادن ناراحت میشن، بعد تو دنیای خارج از ذهنشون خشم درونیشون رو روت بالا میارن؛ بعد انتظار درک هم دارن.کاش درخت بودم، یا گربه، یا ابر مثلا؛ هرچیزی بودم جز آدمیزاد.

کاش همه آدما قبل از هر اقدامی، ورود به هر رابطه ای و گفتن هر حرفی
اول از خودشون بپرسن که حالا به کجا میخوام‌برسم؟ یا به کجا میرسم؟
واقعا اون چیزی که میخوایی بهش برسی همون چیزیه که فکر میکنی شایستشی؟ وای به روزی که یک ادم شایستگیشو انقدر حقیر ببینه :) میشه یک «بی همه چیز».

آدم‌ها ازت سوال می‌پرسن و وانمود می‌کنن که دارن اهمیت میدن و وقتی بی‌اهمیت جوابشون رو میدی ناراحت میشن، اونا ناراحت میشن چون می‌فهمن که دستشون رو خوندی و می‌دونی که دارن باهات بازی می‌کنن.