آدم یهو از خودش میپرسه “مگه من چی کم دارم؟” و حس می‌کنه قلبش چروکیده و پر از تَرَک شده…

من که میدونم آخرش تو تیمارستان بیدار میشم میبینم رفیقام دارن با آستینای گره خورده تو بخش پرسه میزنن و هر چی که بینمون بوده اثرات داروهای خواب آوریه که بهم دادن.

نه رنگ گل مورد علاقه‌ات رو میدونه، نه بهت توجه میکنه، نه بهت اهمیت میده، نه برات گل میخره، نه برای دیدنت وقتش رو خالی میکنه، نه زنگ میزنه حالت رو بپرسه، نه حتی یه هدیه کوچیک برای خوشحالیت میخره، نه کل تایم روز وجودش حس میشه، نه از زیباییت تعریف میکنه، نه از روزش برات با شوق میگه، پس چرا هنوز بهش فکر میکنی؟

The worst part about being strong is that no one ever asks if you're okay

بدترین قسمت درمورد قوی بودن اینه که
هیچکس هیچوقت نمیپرسه خوبی یا نه

به نظرم آدم فقط باید عاشق چایی بشه
چایی گرمه ، چایی مهربونه ، چایی سوال چرند نمیپرسه ، چایی وقت و بی وقت نمیگه عکس بفرس .️.

♡

اگه کسی از من بپرسه که جهنم چیه؟
من میگم، فاصله‌ی بین آدمایی که هم دیگه رو دوست دارن

دلم میخواد لیتر لیتر اشک بریزم و کسی نپرسه چرا،فقط بغل بشم.

آدم قبل از هر واکنشی از خودش بپرسه اصلاً ارزش داره و در حد من هست؟ راحت می‌گذره و‌ اهمیت نمیده.

•
وقتی ازتون میپرسه
"مگه واست مهمه؟"
بهش بگید:
من تو را پاره ای از خود نه ، بلکه تمام وجود خود یافتم
چنان که اگر رنجی به تو رسد به من رسیده.️

♡

ولی از من می‌شنوید هیچ‌وقت کسی رو مجبور به انجام کاری نکنید.
حالت رو نمی‌پرسه؟ نپرسه.
نمیاد ببینتت؟ نیاد.
نگرانت نمی‌شه؟ نشه.
رفتار آدما وقتی باارزشه که از ته دلشون باشه نه از سر زور و اجبار‌.

. .