گفت حواست به آدمای اطرافت که مثل کاکتوس زندگی میکنن باشه؛ گفتم مثل کاکتوس؟ منظورت چیه؟
گفت آدمایی که مثل کاکتوس هستن، نیازی نمیبینی دائم حواست بهشون باشه ، نیازی نمیبینی هرروز خاکشونو چک کنی تا مبادا خشک نشده باشه ، ترس پلاسیده شدنشون رو نداری و به خیالت خیلی مقاومن و هیچیشون نمیشه! اما یه روز که مثل روزای دیگه مشغول رسیدن به بقیه‌ی گُلای رنگارنگت هستی ، یهو چشمت به کاکتوس میفته که زرد و پلاسیده شده و ریشه‌هاش خاکستر! و تو تازه متوجه میشی که کاکتوسام میمیرن ، ولی  تدریجی!

گفت حواست به آدمایی که مثل کاکتوس زندگی میکنن باشه ؛
گفتم مثل کاکتوس؟ منظورت چیه؟
گفت آدمایی که مثل کاکتوس هستن، نیازی نیست دائم حواست بهشون باشه ، نیازی نیست هرروز خاکشونو چک کنی تا مبادا خشک نشده باشه ، ترس پلاسیده شدنشون رو نداری و به خیالت خیلی مقاومن! اما یه روز که مثل روزای دیگه مشغول رسیدن به بقیه ی گلای رنگارنگت هستی ، چشمت به کاکتوس میفته که زرد و پلاسیده شده و ریشه هاش خاکستر! و تو تازه متوجه میشی که کاکتوسام میمیرن ، ولی تدریجی!

گفت حواست به آدمهایی که کاکتوس‌وار زندگی میکنن باشه
گفتم کاکتوس‌وار؟
منظورت چیه؟!
«آدمهایی که مثل کاکتوس، نیازی نیست دائم حواست بهشون باشه
نیازی نیست هرروز خاکِشون رو چِک کنی تا مبادا خشک شده باشه
ترس پلاسیده شدنشون رو نداری
به خیالت خیلی مقاومن...
اما یه روز که مثل روزای دیگه مشغولِ رسیدن به بقیه گل های رنگارنگت هستی
چشمت به کاکتوست میوفته میبینی زردو پلاسیده شده
و ریشه هاش خاکِستر....
و تو تازه همون روز میفهمی
کاکتوس ها هم میمیرن
اما تدریجی....
و بی خبر....»

گفت حواست به آدمهایی که کاکتوس‌وار زندگی میکنن باشه
گفتم کاکتوس‌وار؟
منظورت چیه؟!
«آدمهایی که مثل کاکتوس، نیازی نیست دائم حواست بهشون باشه
نیازی نیست هرروز خاکِشون رو چِک کنی تا مبادا خشک شده باشه
ترس پلاسیده شدنشون رو نداری
به خیالت خیلی مقاومن...
اما یه روز که مثل روزای دیگه مشغولِ رسیدن به بقیه گل های رنگارنگت هستی
چشمت به کاکتوست میوفته میبینی زردو پلاسیده شده
و ریشه هاش خاکِستر...
و تو تازه همون روز میفهمی
کاکتوس ها هم میمیرن
اما تدریجی...
و بی خبر...»
#شادی_کاف

✿ کپشن خاص ✿

محبوبم! من دائما شما را دوست دارم.
چه در گرانی، چه در ارزانی، چه در تحریم، چه در جنگ، چه در صلح.
من دائما شما را دوست دارم، چه سیر باشم چه گرسنه، چه شادمان باشم، چه غمگین.
من دائما شما را دوست دارم، خوابم، شما را دوست دارم، بیدار می شوم شما را دوست می دارم.
پیاده می روم، در اتوبوس کنار پنجره پشت سر راننده، هنگام ریختن میوه های گندیده، پیتزای نیم خورده، بطری نوشابه نوشیده شده و گل های پلاسیده در کیسه، هنگام کندن سنگ های داغ از پشت نان های سنگک.
محبوبم! در عبادتم چنان با تو سخن می گویم که خداوند به گریه می افتد...

#محمد_صالح_علا‌ء