به جز پناهِ دو دستِ تو سایبانی نیست .️

- قیصر امین پور

♡

شدم من غرق عادتت
پناهنده به سفارتت
دیدن قرص صورتت
برای من ضرورته...
00:36

سخت بود اما پذیرفتم؛ من اون پناهگاهی بودم که توش پناه گرفتی تا وقتی که یه خونه‌ی امن پیدا کنی.

آدمیزاد تاب نمی‌آورد
بالاخره باید یک جایی را داشته باشد تا به آن پناه ببرد ..
شهری ، دیاری ، خانه‌ای ، سایه‌ای ، تنی ، وطنی ، آغوشی 🫂.️

♡

باید در خودت،
یک گوشه ای از وجودت،
آدمی ساخته باشی که در روزهای سخت،
نیازی به پناه بردن به هیچ‌ کجا و هیچکس
نداشته باشد

یه غمی خیلی پر رنگ‌تر از بقیه غم‌هاست، هضم نشدنی و هرگز خوب نشدنی. هر بار با هر اتفاقی غمگین می‌شی یا صدمه می‌بینی برمی‌گردی پیش اون غم. از غم‌ های جدید به کهنه ترین غمت پناه می‌بری. به جانکاه ترین غمت، به غم عزیز بی‌رحمت.

کسی که زخم دلت را ببینه و بذاره با دردش شب را به صبح برسانی، هرگز برایت پناه نبوده، فقط رهگذری بوده در مسیر تنهایی‌ات.

برایِ من تو
خونه‌ای، پناهی، امنی،
دلگرمی‌ای، لبخندی، اُمیدی،
حس خوبی .

گفت اگر کلمه بودم؟

گفتم امن، نور، آغوش، وطن، امید، حس ِ زندگی،
پناه، پناه، پناه :)

من تکه تکه از دست رفته ام
در روز روز زندگی ام ..

- حسین پناهی

♡